GARİP
Gurbete düştüm,
Garipleştim,
Sılamı arıyorum,
Sılamda gurbeti yaşıyorum, içim garip, eşim garip, aşım garip
İçim üşüyor bütün gözler kapalı,
Gözlerimin içine bakmıyor kimse
Anladım ki bir ölünün niçin yaşadığını kimse anlamak istemiyor
Bir yerler arıyorum
Bütün dertleri unutacağım, bütün kederleri geride bırakacağım
Var mı sesimi duyan
Feryadımı işiten,sorumun cevabını bilen
Yok mu bu garibin sesine ses veren
Var mı dostlar bu yerden haberi olan
Bir ses mi işittim “Kaf dağı” mı dedi birisi
Belki de phoenix olup uçmak lazım
Ama kanadım kırık,yüreğim yaralı,içimde uçurumlar taşıyorum
Ateş olur sarar vücudumu dertler
Yeniden yarattım kendimi her seferinde
Atıldım her ateşe yok oluşlar yeni başlangıçları oluşturdu
Şimdi ise yeni bir oluşun yeniden başlamanın ne anlamı var ki
Her yol gurbete çıktıktan sonra
Bensiz olmaz sanırdım hayat ama bensiz de oluyormuş
Değimli ki her yol gurbete çıkar
Değimli ki sılada ne yar var, ne evlat ne de ana-kardaş
Serden, anadan yardan vazgeçtim bir yarın kıyısında
Yarın ne anlamı var ki
Hiçbir yere ait olmamak, her yere gurbetini taşımak
Hatırlarsanız ilkyazımda onuncu köy demiştim
Bu köy güzeldi kovanda olmadı ama
Ben gurbeti yaşamaktan yoruldum
Sılaya yelken açmak lazım
İçimdeki gurbeti yok etmek için
Ve mutlu güzel günler olacak
Biliyorum bir yerlerde var
Yalancı yarların sizi yarın kıyısından atmadığı
Dost gülücüklü dost yüzlü kahpe gülücüklerin kulakları sağır etmediği
Güzel bülbüllerin sevda adına mutluluk adına şakıdığı bahçeler var
O güzel bahçelerde güzel insanlarla buluşmak
Belki de mümkün
Bir sılanız varsa içinize gurbeti yerleştirmeyin ne olur
Kanatlarınız ne kadar sağlam olursa olsun “Kaf Dağına” uçmayı denemeyin
İçinizde hep umudu yeşertin
Ve unutmayın
GELECEK GÜZEL GÜNLER SİZİ BEKLİYOR