KENDİME YAZDIM…


Bu gün kendimle hasbıhal edeceğim müsaadenizle…
Aklımda kaldığı kadarıyla60 yıllarda köşe yazısı yazmayan yazarlar tutuklanmış…
O köşe yazarları ve o anların canlı şahitleri şimdi bas bas bağırıyorlar baskı var diye…
O zaman gıkı çıkmıyordu onların.
Çünkü baskı değil şiddet vardı.
Çünkü yargılama değil infaz vardı.
Çünkü onlar şimdi her türlü hakareti özgürlük sanıyorlar.
Aslında maksadım böyle bir şey yazmak değildi…
Ama öyle oldu…
Diyecektim ki bu hafta yazmazsam birileri yargılar mı?
Ama tabi 60 lar da yazmayanların nedenleri vardı…
Bende bazı nedenlerden dolayı yazmamak niyetindeydim…
Son anda vaz geçtim…
Ne olacak çiçek, böcekle fıkra, hikâyeyle karalıyoruz.
Yazarken ne ben zevk alıyorum ne okuyucu.
Bunun farkındayım.
Ve baskı altındayım.
Yanlış anlamayın.
Kendimin baskısı altındayım.
Yoksa başka bir baskı felan yok.
Öyle bazılarının dediği gibi baskı değil…
Bazı şeyleri yazsam…
Değmeyecek şeyleri muhatap almış olurum…
Yazmasam kendimi baskı altına almış oluyorum…
Öyle bir kafa karışıklığı yaşıyorum.
Tıpkı mevsimsel karışıklık gibiyim.
Ne kışım ne bahar…
Yinede iyiki mevsimler var…
Kış tan sonra bahar.
Hatta yaz var…
Umarım bende bu iç karışıklığımı çözerim…
Ve iyi ki geceyle gündüz var.
İyi ki susuzluktan sonra su, açlıktan sonra yemek var
İyi ki yağmurdan sonra güneş, fırtınalardan sonra sakinlik var.
Yaşamımızda bu örnekleri yüzlerce çoğaltabiliriz.
Bizim sevmediğimizi sevenler, bizim istemediğimizi isteyenler olabilir.
Veya bize ters gelen, bazılarına normal gelebilir.
Netice olarak yaşadığımız dünyadaki dengeleri çözmek sanki kul işi değil gibi…
Kötüler olmasaydı iyilerin, çirkinler olmasaydı güzellerin değerini anlayamayacak ve değerlendiremeyecektik…

Güncel hayatımızda üzüldüğümüz, kızdığımız hatta nefret ettiğimiz tüm olayların yapımcıları, oyuncuları yine bizleriz.
Onlar o hale gelinceye kadar boşlukları, fırsatları ve imkânları da veren bizleriz…
Dolayısıyla, yaşamımızdaki olaylara bakarken, yalnızca gözümüzle değil, bilgimizle, tecrübemizle ve sabrımızla bakmamız lazım...
İşte bende öyle yapıp bu yazıyı yazıyorum…

Kocaman bir kışı geride bıraktık…
Ve baharı görmek üzereyiz…
Onun için her kötü günün,
Bütün uğursuz şeylerin,
Sevmediğimiz,
İstemediğimiz bütün olaylar bir gün mutlaka bitecektir.
Yeter ki sabır edelim…
Yeter ki olan bitenin farkında olalım…