Erkekler ağlar mı?
“Ağlamaz” diyenlere inat olsun diye bütün bu çabam…

Bayan olmak zordur yaşadığımız bu dünyada, her zaman dile getiriyoruz bu durumu ama erkek olmanın da pek kolay olduğunu söyleyemeyiz.

Doğruya doğru şimdi…

Ağlamayacaksın, yıkılmayacaksın, cıvıtmayacaksın, caksın, caksın, caksın…

Belki de erkeklerin en nefret ettikleri cümledir bu: Erkekler ağlamaz… Peki gerçekten ağlamadıklarını mı düşünüyorsunuz? Hayır, hayır… Erkekler ağlar aslında; kimi zaman bir yorganın altına saklanıp gizli gizli, kimi zaman sadece özel olduğunu düşündüğü kişinin gözlerinin içine bakarak, kimi zaman belli olmasın diye yağmurun altında şemsiyesiz dolaşırken, kimi zaman ise kendinden bile çekinerek içten içe… Siz bilmezsiniz onların ağladığını, kimse bilmez, kendileri bile bilmez belki de…

Zordur bir erkek için ağlamak, belki de bu yüzdendir bunu başarabilen bir erkek gördüğümüzde şaşkın bakışlarla ona bakıyor olmamız… Bu söz zamanın zaman olduğu bir zamanda hiç ağızdan çıkmamış olsaydı daha farklı olur muydu acaba insanlar diye düşünmeden edemiyorum. Ne demek istediğim pek anlaşılmadı, farkındayım… Şöyle açıklayayım o zaman, etki-tepki meselesi aslında, bilirsiniz…

Aşağıya doğru bir etki ilişkisi içerisinde düşünün şimdi;

Özgürce ağlayan erkekler,
Onları görüp hırçınlıklarını bir kenara bırakan bayanlar,
Bu bayanları görüp sakinleşen erkekler,
Sakinleşen erkeklerin getirisi olan rahat ve mutlu bayanlar,
Mutlu bayanlarla yaşayıp başarılı olan erkekler,
Başarılı erkeklerin beraberindeki özgüvenli bayanlar,
Özgüvenli bayanların yetiştirdiği karakterli erkekler,
Karakterli erkeklerin eşleştiği özverili bayanlar…

Doğadaki olumlu döngüdür işte bu, bir damla gözyaşının yayılma politikasıdır…

Lafın özü; ağlayın be erkekler…

Belki siz ağlayınca değişir bütün dengeler ve belki de hayatın kurtuluş reçetesinde sizin gözünüzden akacak olan birkaç damla gözyaşı yazıyordur…

Ağlayın, hem de öylesine içten ağlayın ki birisi çıkıp tarihe damga vuracak olan o sözü söylesin bağıra bağıra: “Erkekler ağlar…”


Pelin…
(01032011)