Bilinmezlik tutsağı biz insanlar…
Ne de zor işimiz değil mi?Hele de o ölüm gerçeği…Hayattaki hiçbir şey onun kadar gerçek değil ve gerçek olamadı.Kimine göre yok oluş kimine mecburi ayrılık,kimine ise kavuşma vaktidir.Nasıl olacağı belirsiz.Ölen biri neler hisseder ölürken,öldükten sonra neler yaşar?
Bedenimizle ilgileniyor isek halimiz yaman…Çünkü onun sonunu hepimiz tahmin edebiliyoruz.Torağa yoldaş olacak ve gün gelecek toprağa karışacak. Yani yok olacak.O bakan gözlerimiz,tadan dilimiz,düşünen beynimiz,yorulmadan bir ritim edasıyla atan kalbimiz artık yılan ve çıyanların bir süreliğine yemi olacak …Geriye kalan kısmı da toprağın içine karışacak…
Daracık mezar…Buz gibi toprak ve biz yapayalnızız.En sevdiğimiz ve uğrumuza ölecek kadar bizi sevenler dahi olmayacak başımızda..Onlar biz ilk gecemizi soğuk toprakta geçirirken evlerinde sıcacık yatakta uyuyacaklar.Ey insanoğlu yalnızsın hem de yapayalnız!...
İşin bir de şu tarafını düşünelim ruh
ölümsüzdür.Ölmeyecek,çürümeyecek ,kokmayacak.Hep var olacak hep hissedecek.Ne de güzel bir lütuf Ya Rabbim!Yok olmak düşüncesi bile insanı defalarca öldürecek eziyeti vermektedir insanlara.Ruh her an ebediyet yolcusu olmaya hazırdır.Bu şekilde tasarlanmıştır.Allah’ın bizlere verdiği her nimet ve handan ibaret olan bu dünyanın da kıymetini bilmeliyiz .Tek hatamız ebedi yerimiz zannediyoruz bu dünyayı çok bağlanıyoruz ve çoğu defa bizim sanıyoruz her şeyi…Unutuyoruz her şeyin sahibinin Yüce Yaradan olduğunu…
İslam ne kadar güzel bir din!Bizleri mutlu etmeye hazır her şey İslamın Kanatları altında…Ölüm yok düşünsenize …Ruhumuz hep var olacak yok olmayacak..Zaten asıl hisseden o olacak , bedenimiz ise ruhumuza giydirilen bir elbiseden başka bir şeyden öteye geçemeyecek…
Rabbim herkesin bu gerçekleri görmesini nasip etsin ve bizleri yolundan ayırmasın..AMİN