Bunaltan Nasihatçılar Ve Gerçek Dostlar

• 25 Şubat 2011 Cuma 09:01:55

Hepimizin hayatinda yaşadığı acıları olmuştur mutlaka kimileri çok az etkilenirken kimileride çoooookkkk etkilenmiştir dünyası yıkılacak kadar,Böyle acı dolu günlerinizde destek ve köstek olanlarıda görmüşüzdür.
Bazen sıkılırsınız canınız hiç bir şey yapmak istemez,an gelirki kendinizle inatlaşırsınız o kadar sıkıcı olurki yanı başınızda kıyamet kopsa dahi duymazsınız.
Buna sizin lügatınzda ne denir bilemem ama ben bunun adını hayattan kopmak derim.Bir insan bu kadarmı kopar hayatta.
Malesefki kopar yada koparırlar.zaten acılısınız,kimseler dokunmasın istersiniz halinize,
almak istemezsiniz kimseleri yıkılan dünyanıza amma birileri zoraki yıkılan dünyanıza girip dahada hayattan koparmaya çalışırlar sizi.
Bunlar kendilerince size faydalı olduklarını sanırlar,oysa bir kaç dakkikalığına dahi olsa kendilerini sizin yerine koysalar koyabilseler sizi çok ama çok iyi anlıyacaklar.
yaşadığınız acılara rağmen sıkarsınız dişinizi, sabredersiniz belki susar diye umut edersiniz...
siz sustukça onlar söyler,siz dinler göründükçe onlara ilham gelir,ilham geldikçe susmak nedir bilmez anlattıkça anlatır.
Ne kadar çok verecek akılları varmış,ne kadar çok nasihatları varmış bitmez tükenmez...
kalp kırmamak adına dayanırsınız,sabrdersiniz ama anlıyan yok.içiniz kan ağlasada toplumun içinde sesiniz çıkmasın yanlış anlaşılmalar olmasın diye susarsınız,Çünkü ağzınızı açıp da tek kelime etseniz zehir zemberek sözleriyle acınıza acılar katarlar...
Davulun sesi uzaktan hoş gelir derler...
Bi fırsatını bulupda evin bir başka odasına kaçabildiğinizde bakarsınızki yığınla işleriniz var yapılacak...
Her ne kadar canınız iş yapmak istemesede mecburen yapmak zorunda hissedersiniz kendinizi...
Hiç olmazsa en önemlilerini yapayım diye düşünürken peşinize takılır nasihatçınız.
Sanırki verdiği nasihatları sonuç vermeye başlamıştır de kendinize gelmişsinizde istiyerek zevk alarak yapmaktasınız işleri...
Ahhhh bir bilseler bilebilselerki sırf onlardan kurtulmak için yada onlara olan öfkenizi işlerden alırcasına
işleri behane ettiğinizi.
Bir insana faydalı olmak ona nasihatlar ,akıllar vermekle olunmaz.bu nasihatçılar genelde 1.ve 2.derece tanıdıklarınız olur.
Zor günde halinizi soran en güzel dostunuz nasihat veren akıl veren değildir,içinden allah rızası için kapınızı çalan size yakınlığı sadece evi sadece oturduğunuz eve yakın olmasından ötürü komşunuz olan hakiki dostlardır.
İçeri girmesinden belli olur dostluğu allah için verilen selamdan anlarsınızki gelen gerçek dosttur.
Müsait değilsen girmiyeyim diye izin bekler kapıda...
içeri girdiğinde gözleriyle sağı solu kolaçan etmez.elinde bir tabak içinde gönlünden koparak yiyecek bi şeyler hazırlamıştır yüreğinide katarak...
kısa bir hal hatırdan sonra tesselli verici olur sözleri,mübarek bal damlar sanki ağzından.
varsa bir ihtiyacın çekinmeden söyle komşu der gizlice,açıkta kalabalığın içinde bir şey lazımmı diye sormaz...
yapılacak işlerin varsa yapayım der ve yok demene fırsat vermez hemen geçer mutfağa
onlar bilirlerki ne işlerin vardır ve gerçektende işe girişirler.
siz peşinden gitsenizde gitmesenizde sonuç değişmiyecektir kısa bir zaman sonra tüm işler bitirmiş olarak döner aranıza...
Çok az oturduktan sonra komşu bana müsade der ve geldiği nezaket ve kibarlıkla ayrılır sizden duaları ve iyi niyetlerini esirgemeden üstelik...
Oysa siz hiçde gitmesini istemezsiniz onun,o bunun farkındamıdır değilmidir artık bunu düşünmeye çalışırken belki yapılacak işleri vardır ondan gidiyordur diye aklınızdan geçirirken, onun ise aklından geçenler belki yanlız kalmak istemiştir onu daha fazla sıkmıyayım şeklinde olmuştur..
Yarın bir ara uğrarım tekrar sözleriyle teselli bulursunuz, gerçektende yarını dört gözle beklersiniz..
O beklediğiniz ve gitmesini hiç istemediğiniz insan gereçk dosttur işte.
Ondan uzaklara düşseniz bile arayıp sormayı ihmal etmez..İşte ben böylelerine gerçek dost derim,herkese gereçk dostları bulmak dileklerimle....

Gülşen...