Elinden tutup seni olabildiğine koşturmak istiyorum o kadar hızlı koşalım ki benim gördüklerimi sende gör.Çok aşığın var,biliyorum açıkla bu güzelliğini.

____Bana eski ama çok eski gözleri hatırlatıyorsun öyle hüzün öyle aşk ki duramıyorum karşında elimi çekiyorum sonra kendime dönüp yalnızlığımı boş verip sana adıyorum.Düşler kuruyorum yine gerçekleşmeyecek fakat bu sefer daha bi eksik oluyorlar.

____Yitik bakıyorsun buradan ümidini kesmiş gibi hislerim yanıltmaz beni sen gül kokuyorsun.Öyle elem ve...Hayalin bırakılmayacak,ben vazgeçerek acı’dan usulca yanına geleceğim.Rüyalarına sonra yalnız yastığına,çocukluğuna ağlamayacaksın çok aşığın var hemde çok.

____Beni gece uyandıran haz’ım gibisin,tenin meğer çileymiş,gecikmeymiş.Nasıl tanıtayım seni Alesia...

____Tutunamıyorum çok aşığın var hem de o kadar çok ki sana yoksulluğu, bu insanların bilmedikleri bir cennete hazırlanmanın hayal gücünü,acıların karanlıklarda saf kaldığını her şeyi.

___En çok buna üzülüyorum ’sevmek’ beni yaralayan ,yüreğimi burkan ama senin gitmen gerekecek çünkü hislerim olmazsa ne ben seni yaratırdım ne de bunları söylerdim.Şimdi git nasılsa çok aşığın var.

______(Bilseydim çok erken giderdim.Beni kim sevdiyse hep özendi nasıl böyleyim diye.Anlattım bir bir ama ben en çok senin bana göstereceklerini sevmişim...İnandım...Diyorsan ki git olur,giderim...Bir de en çok...Yeter ki sen yine benim gibi doğallık yarat sevgilim.)