Yakın zamanda asker çağına gelecek olan oğlum var
Allah biliyor ya, gitmemesi için elimden ne gelse yaparım.
Neden mi? Neler oluyor Peygamber ocağında?
“Bu vatana evladım feda olsun” diyen annelerden değilim.
Evladıma feda olsun bu vatan, özlenen vatan gibiyse!
Neden hiç Nişantaşı’na Eti’lere, belli başlı bazı (berikilerin) ikamet ettiği yerlere şehit gelmez?
Bu vatanın en büyük payı kimlerinse onlar evlatlarını vatana hediye etsinler ve mübarek olsun.

Şimdi Vicdani redçi değilim deyeceğim öyle mi?

O feda edilen askerin annesi ben isem, bir çok şeyi bilme hakkım yok mu?
Vesvesemi saran nice sorularım var sormak istediğim.
Suçluların değil, sorumluların açıklaması beni tatmin ederse alın yavrumu.
Ve yine 30 yılı aşkındır, ülkeye uyuşturucu, kaçak silah, kaçak insan ve malum teröristlerin girişine ortak olmasın diye göndermeyeceğim yavrumu!

Şimdi vatan hainiyim öyle mi?

Şimdi özetle değineceğim bizim gerçeklerimiz, benım mağduriyetim olacak.
Özel nedenlerden dolayı okutamadığım ve 17 yaşından bu güne çalışan çocuğum.
En zaruri intiyaçlarım için derken, ekmek ya da aş değil.
Bana kıt kanaat ilaç parası kazanan yavrum asker olacak.
Ve bir anne arkadan ne olacak kimin umurunda?.
Bu vatanın hangi kurumu beni sahiplenecek?

Şimdi bu düzende oğlumu askere seve seve göndereceğim öylemi?

İsteseydim eğer, yavrumun epilepsi hastalığıyla yıllarca mücadele vermiş bir anne olarak çürük raporu alamazmıydım, kolenesteraz eksikliği olan oğluma hiçbir şekilde cerrahi müdahale edilemeyeceğini beyan edemezmiydim? Ya da bunu alabilmek için ensesi kalın, Ankara’da dayısı olanlardan mı olmalıyım bilemiyorum. Bildiğim ve inandığım gerçek ben oğlumu bin türlü cefayla sizler için büyütmediğimdir beyler...

İçime sinmeyen bu düzene asker göndermemeyle hain ilan edileceğim öyle mi?

Pek muhterem paşazadelerimiz balyoz planları yaparken sıcak ve fevkalade lüx yaşamlarında,
Mağdur olan bir annenin evladı el-pençe duracak. Emre amade.
Ne için, neden?
TSK’nın benim oğlumu istedikleri gibi evirip çevirip kullanma hakları varmış. İster pkk’ya yem eder ister hükümet yıkmak için malzeme yapar. İrticaya karşı kalkan yapıp başörtüsüne karşı boğa misali arenaya salar. Kıyafetleri yüzünden okul önlerinde aynı görüşten olan kardeşlerinin okula girmesine mani olur.

Ve benim bunlara müdahale etmeye hiç hakkım yok öylemi?

Yetmiyormuş gibi başım türbanlı olarak askeriyeye de giremezmişim, bak sen! Ablukanız altında olan yavrumun yemin törenine başımda örtüyle gelmek olmaz, haşa! Ama başı örtülü annenin evladı asker olarak alınır. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu demezler mi adama? Evet demiyoruz ama, yemiyoruz da arkadaş ve susmuyoruz…
Ben ağzımda Allah’ın lafzıyla yatar kalkarım.
Doğal olarak böyle olan her anne çocuklarına da bunları empoze eder.
Hal bu iken bakmadan gözümün yaşına alakonulacak yavrum.

Kendi idealleriniz uğruna yavrumu benden kopartacaksınız ve ben susacağım öyle mi?

Çok beklersiniz;
Diyen ne güzel demiş.
“Okurum yazı bilmem, severim nazı bilmem”
Ah bir de bilsem, esirgeyecek sözüm mü kalırdı?
Ne de verebileceğiniz yanıt!
Unutmayın vatanı ordular değil halklar kurtarır.
İlk ve son lafzım, yavrumu size helal etmiyorum…

Ayser ÖZBAKIR