Asilik biraz da meçhul diliniz yüzündendi…kırdığınız bardaklar kadar tuz buz bi yürek vardı siz de…belki dışınıza taşan… sizden evvel bir gölgenin… tıraşsız yüzüne atılmış…kalpçikler gezmekteydi de biz…yalnızlığın böylesi arsız gezmelerine şaşırmadan…gülerek bakardık…bir tutkunuz…diğerini hiç terk etmezdi…sımsıkı bağlıydınız…sıcak bi ülkenin terli insanlarına yazılan şiirler değildi…
üstelik…
size uğrayanlar…
…parkın aynı sakinlikteki bi sabahında gördünüz… yine kalemsizdik… yine biraz aç…
kasapların önündeki kedilere ne çok benzerdiniz…bi tekmeniz eksikti de o da gelmişti…çok beklemeden…ayrıldık derken..değişen fazla bi şey değildi…adresimizi almadan sormadan ve bilmeden …
yine kimsesizdik… yine solgunduk…
…bi yaşlı şiirin dişlerine ne hikmet!
takılıp…asmıştınız kendinizi…sanki yer gök…şiir kaynıyordu da…bir bizdik…sessiz..bir bizdik…utanmaz
..olsun derdiniz…ne çok sigaradan geçmiş bi ömrünüz vardı da…sorardınız…bitmez mi…bitmesin derdik…bitirilmesin
…yine inanmıştık… yine direnmiştik…bi aralık sormaktan vazgeçip… bulduğunuz bi aşkın arkasından… öylece bakmıştınız… ne hesap etmiştiniz…ne dilek tutmuştunuz…
Yine sonsuzdunuz…yine aşk...sızdınız……cezaevlerinin yemeklerindeki tuz kadar
…şeker hastası bi ömrün…ne çok uykusuz duran duvarlarına nöbet niyetine şiir asardınız…gelip geçenler ya kördü…ya da size inat…yırtılıp atılırdınız…kanalizasyon bi mezardır..o şairler ölmeden nasıl rahat edilirdi ki…gömlek ve yaka uc uca…direnmesin de ne yapsın derdiniz…kanepenin bi ayağı topaldı ama dik dururdunuz…tutmak isterdik de…yiterdiniz…
yine işsizdik… yine beş parasız…
meyveler vardı önünden geçtiğimiz… alacaklılar ne kadar ısrar etse de
yine yüzsüzdük… yine çaresiz
baharlık kumaşlar kadar hafiftiniz o gün…
en çok şaşıranlar yine onlardı… araştırmaktan korkarak…iftiralı bi ölüm aldınız…
yine acılıydık…yine güçlüydük
Sevdiğimiz ne kadar şiir varsa acele postaya vermiştik… treni severdik diye elinizde bir biletle gelmiştiniz… bütün kömür karalığımıza rağmen… kızarmıştık
…yine özgürdük… yine bağlı
…neyi ne kadar uzatsak da… garip günlerin kadınlarına mektuplar yazan bi zayıf genci elinden tutup getirmiştiniz ya…
yine deliydiniz…yine sevinçli
…kıskanmak değildi derdimiz..gıpta etmiştik…alın gidin demiştiniz…
Yine yaşlıydınız…yine şair…gördüğümüz bir eski metnin…sanki yeni bir kopyasıydınız…
vazgeçmek ne mümkün
yine ısrarcıydınız… yine sarhoş
Tanrının bebekleri vardı beklediğimiz…
Ne çok şiir yazmıştık..ne çok birikmiştik…hangi matbaa
bu kadar yürek satardı ki

olur muydu

yine sormazdık…yine sorulmazdık…
Yani
..neresinden bakılsa…
heykeller kadar soğuk
…sular kadar…içilmiştiniz
…aldığımız hiçbir emanet yoktu ki…saralım…sarılalım…
bir yakışmayan ölüm durmuştu o gün…kalabalık bi nehir yatağına bırakmıştık
korkmadan… incitmeden
Yine şiirdiniz…yine efhir…sevgilerimle…LaraAçanba…19/02/2011…cumartesi…yağmur yağıyor



Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcisine aittir