Sevgililer günü; Senede bir gün, o günde bugün!!!
Benimse kaç gündür dilimde aynı şarkı, “Yeter ki gel bana senede bir gün”.
Bu, senede bir gün ki, sadece “14 Şubat” değil;
Hatırlatılarak bazı duyguların yaşatılması, “hatırlandın” mesajıyla beklenen bir gün de değil.
Günümüz sevgililerin, “Üç yüz altmış beş günü yan yana olup da, tek bir günde ayrı kalınca bitiverdikleri” aşklarından hiç değil.
Bu gün, sevgilinin, bir tek gününe bile razı olan “sevgi/li/nin” günü.
Kapısı her çalındığında “omudur?” diyerek yüreği hoplayanların günü.
Sevgiliye,"Solsan da sararsan yine gül - penbe dehensin
rabbim bana bir nimeti varsa; o da sensin!
Sinem ebediyen o güzel ten, tenle bezensin!
Rabbim bana bir nimeti varsa; o da sensin!"diye seslenebilenlerin, “aşkına” şükredenlerin günü.
“Bütün suçlarını affediyorum
Ne olur geri dön, gitmemiş gibi”diyerek, yüreğini samimice ortaya koyanların günü.

“Senden haber gelmeyince, bir kar yağar ince ince
Sevgilim diye her gece, karanlığı sarayım mı
Almamış gibi yazımı, güldürmesen de yüzümü
Dile getirip sazımı, bir selam göndereyim mi”

“Bahar gelmiş neyleyeyim
Neyleyeyim baharı, yazı sen olmayınca” diyerek her şeye rağmen, hasreti içinde yakanların günü.

Bu gün; uzun yıllar sonra bile, aynı sevgiyle,

“Uzun yıllar ötesinden, hatırını sorayım mı
Sana gönül bahçesinden, bir demet gül vereyim mi
Canım benim gülüm benim, bir demet gül vereyim mi
Senden haber gelmeyince, bir kar yağar ince ince
Sevgilim diye her gece, karanlığı sarayım mı
Almamış gibi yazımı, güldürmesen de yüzümü
Dile getirip sazımı, bir selam göndereyim mi” diyerek, sevgiliye muhabbetle sarılabilenlerin günü.

“Söyle nazlı bu kaş çatış
Benden uzaklara kaçış
Sensiz baharım olur kış
Canımın ta içisin sen Nasıl severim bir bilsen.” Diyerek, sevgilisiyle, uzağı yakın edenlerin günü.

“Vücud ikliminin sultanısın sen
Efendim derdimin dermanısın sen
Bu cism-ü natüvanın canısın sen
Efendim derdimin dermanısın sen”sin ……inceliğinde sevebilenlerin günü!
Gerçek Aşk; tesadüflere ve maceralara sıkıştırılacak “hatta ömür biçilecek” bir duygu değildir. Doğar büyür ve doğumunu gerçekleştirdiği yüreğin ölümüne dek de sürer.
GÜN; yüreğine sonsuza dek sahip çıkabilme cesaretini gösterenlerin günü.
GÜN; senede bir gün ama “sen ‘365 gün’ bendesin” diyebilenlerin günü.
GÜN; kendinde sevgiliyi görebilenlerin günü.
Sevmek kendi dışında bir şeyleri, birilerini “düşünmekle” başlar….”Düşünülüyorum öyleyse varım………”diyen Arif Nihat Asya gibi, sizde ,“DÜŞÜNEREK” VAR EDİN,”SEVGİYLE” VAR EDİLİN!
Sevmeyi bilenlerin “sevgileri”kutlu olsun!