YÜREĞİME...

• 23 Mayıs 2006 Salı 09:49:09

Bugün aylardan sonra yine bahar var sabahımda. Hemde taptaze ve sevecen bir bahar. Penceremden içeri asice girip kanımın her zerresine işleyen bir bahar. Korkulan ama yine de vazgeçilemeyen bir bahar bu. Aylardır hasret çektiğim bir bahar bu. Ama yine de korktuğum bir bahar.
Soğuk gecelerin sabahları artık sevecen bir bahar güneşiyle ısınıyor. Yarimin gozleri tenim üşürken kalbimi nasıl ısıtıyorsa bu yalancı baharda bedenimi öyle ısıtıyor. Ama hep birşeylerin eksikliğini hissettiriyor. Kanım belki en deli haliyle akıyor. Belki vucudum hiç olmadığı kadar hareketli ve yaşamaya hevesli. Ama yine de korkuyorum ve bir eksiklik hissediyorum benimle ilgili heryerde.
Gözlerim hiç olmadığı kadar sevdiğimi arıyor. Hiç olmadığım kadar tenine dokunmak istiyorum. Belki sonsuza kadar koklamak istiyorum saçlarinin o masum ve saf halini. Gittiğim her yere onu da götürmek istiyorum ve ellerim ellerinden ayrılırsa sanki baharın tüm güzelliği kaybolacak gibi hissdiyorum. Belki de bu yüzden korkuyorum bahardan.
Yanımda o yokken dinlediğim şakılar anlamsız geliyor sanki. Güneş tenimi ısıtmıyor, yıldızlar bizim için doğmuyor gibi. Onunlayken rengarenk açan çiçekler sanki solgun görünüyor gözüme. O yokken şehir kasvetli bulutların altında eziliyor gibi ama eminim ki toprağın ve kalbimin susuzluğu dinecek ellerine kavuşunca.
Gözlerimin ulaştığı her yerde onun aksi var. Her yerde ondan bir iz var, herkeste ondan bir tavır var ve şunu çok iyi anlıyorum ki baharı algılayış şeklim tamamen ona olan duygularimla alakalı. Hissettiğim eksikliklerin en temel sebebi onsuz geçen anlarimmış.
Bazen aklıma düşüyor; gel yanıma ve asla gitme diyorum. O ise her zaman ki masum ve çocuksu tavrıyla, yüreğimi ayrılığın pençesine bırakırcasina gitmem gerek diyor. Ben de biliyorum zorunlu olduğunu ama anlatamıyorum ki bunu zavallı yüreğime.
Artık onsuz anlarımda ancak benim için söylediği şarkıları dinleyerek avunuyorum birde cansız hayalini saatlerce öpüyorum. Bu tavırlarımı bir zavallılık, bir zayıflık olarak görsemde ne yapayım ki; SEVİYORUM ONU...


YÜREĞİME...