İÇİM KIPIR KIPIR…..

Biraz önce ebru dersinden geldim, yaz aylarında ara vermiştik, çünkü sıcakta ebru çalışılamıyor; çok özlemiştim biliyordum bilmesine de….bu kadar bana heyecan vereceğini tahmin etmemiştim. Bu sanat dalını öğrenmeye karar verdiğimde beni bu kadar çok etkileyeceğinden hiç haberim yoktu.
Hayatımda seçtiğim bir sürü yol oldu, hiç şüphesiz hepsi, benim içimde derinlerde yatan duygularımın ortaya çıkması için bana yol açtı. Ancak “ebru” başka bir şey… Duygularım; farkında olduklarım ya da gizlenip bana kendini göstermeyenler; nasıl oluyorsa fırçadan suya akıveriyorlar. Seçtiğim renkler, oluşan şekiller her seferinde beni hayretten hayrete sürüklüyorlar.
Artık inancım o ki, bende başka biri daha var, ilhamları alabilen, benim göremediklerimi görebilen, ve onları aktarabilen…Ve ben bu yeni ben’e bayılıyorum.Kalıplarımı kırdığım, sınırlarımı kaldırdığım oranda bana kendini daha çok gösteriyor.
Değişiyorum yavaş yavaş, mutluluğa doğru, huzuru bulmaya doğru adımlar atıyorum. Doğru yolda olduğumu hissediyorum. İçimdeki beni bulmaya çıktığım bu yolculuk çok heyecan verici deneyimler yaşatıyor bana. Varlığından haberimin olmadığı yeni yönlerimi keşfediyorum sevinçle şükrederek. İçimdeki sevgi duygusu giderek yoğunlaşıp genişliyor ve bu beni de büyütüyor sanki.








Üstüme sihirli bir değnekle dokunulmuş gibi hissediyorum zaman zaman, yapmam gereken her ne ise kolaylıkla üstesinden gelme becerisine sahip olmaya başladığımı görüyorum mutlulukla ve şükranla.
İçimizde var olan sonsuz ve sınırsız sevginin akışında yaşamayı seçtiğim gün için ve benim o seçimi yapmama katkı sağlayan yaşadığım deneyimler için, bu deneyimlerde bana eşlik edenler için, bu sevgi yolunun ışığını yakanlar için kalbim şükranla dolu. Ne mutlu bana ki değişip gelişmeyi ve ilerlemeyi ilke edindim. Kendimi sevmeyi öğrendim, kendimi sevince başkalarını daha çok sevdiğimi fark ettim, sadece insanları değil, hayvanları, bitkileri, v.s.
”Yaratılanı severim Yaradan dan ötürü” Yunus Emre nin bu güzel sözünün anlamını çok daha iyi anlamaya başladım, sadece aklımla değil, yüreğimle de …Empati kurmanın hiç kolay olmadığını ama bunu başarabildiğimde nasıl karşımdakini anlayıp ona karşı hoşgörülü olacağımı öğrenmeye başladım.
Öğrenmenin sonu yok, bu başlangıç elbette….Öyleyse yola devam….Kararlıyım, azimliyim…Yüce Tanrı içimdeki ışığın yanmasına izin verdi, Ona verdiğim sözü tutmak için yoluma sevgisi ve ışığıyla devam etmeye niyet ediyorum))))


Şahika BOZKUŞ
13/10/2010 göztepe