Feri kaçmış hayat heveslerimin.
kime el açayım, yıllar geri gelsin diye, secde mi? edeğim yani.
karayı ben nasıl aka benzeteğim.
Allarımı çalanları baş tacı eder gibi yapıp, kara deliğe bırakmayı düşlerken, Senin gibi fifi mi? olayım.
Beğendireğim diye kuyruğumu ayak altına mı? atayım.
Kuyruklu yıldızı bir düşün: kime yalaka hicazlarda parıldar.
biraz bakta örnek al.
insansızlıklardan, insaniyet kat, katıksız cehennemine.
Cazipleştirme cennetsizliğini, hasretliğini de saklama, harikalar diyarına olan özlemini bir kahramanının.
her masal iki sonuca bağlı değildir,
muammalar yok mu? sandın.
kime el açsan kurudun kaldın.
Bir yudumunu, esaret bedeline mahkum eden zalimleri, zamanla sen de örnek aldın.

dört duvarlarıma düşen yaşlanma izlerimi unutamıyorum.

Unutur rolünü çakıyor hemen,bir çizgi, bir çizgi daha çin işkencesi tadında, damla damla, nakış nakış, hırsla intikam sıvıyor.
Çeğizlik gibi, kalıntısı uçarı hayat sandığımda.
Kabullenmiyeyim diyorum da koca bir el soluk borumu tıkıyor, kendi kadar koca bir yumruk hissiyle.
hissizliği öğretiyor, dorukta yaşatarak acıyı.
bir onu harabelerimin derinliyinde çağlatıyorum, diğer duyguları zapdetmişcesine.
Kan hücrelerimin genetiği değişiyor.
gensiz, gelmeler başlıyor.
Ayaklarım gitmek istemiyor ama kanatlarım isyan çıkarıyor, toprak alma seferlerimde.
Sonu bir avuç toprağa bağlıyorumda, bunca çaba bukadarcık savruk birikintide.
zamanla uçmaz mı? haylaz rüzgarlarla aldatmaz mı? beni.
O baki mi?
Karmaşık, karamela şekerinin tadı güzel de, güzel değil yaşam rotasının salatası ortaya.
Orta noktayı bulamayan istek canavarım hala içimde yaşıyor.

Büyü ey vahşi!!! her şeyi olan benimle aranda zamanla ne farkın kalıyor...

Hayal Alemi