GÖZYAŞI'DA ACIYA DAHİL

• 5 Kasım 2007 Pazartesi 17:06:27

NOT: Fazlasıyla karışık bir deneme.Sizden ricam kalın bir ses tonuyla okumanız.Her bir cümleyi hayalinde canlandırmanız.Çünkü böyle bir dünya yok.Ben günahların farklı bir arınma sebebini sorguladım yalnışdan doğruya.Ne kadar yapabildim onada siz karar verin.İyi okumalar.

[ Aşk bedenden uzaklaşmış...(sürrealist dünyam)
İşte dünyaya farklı bir gezegenden ışık vuruyor ve gözyaşına ayrı bir rengini katıyor.Yüzünde yaş geçen her yere ayrı bir çizgide doğallık veriyor.Ne gece var nede gündüz ,yakamoz bir sis güneş kapalılık ve istediğim yağmurlar geldi sonunda.Senin için kapanmasına yakın yağmurlar ve haz aldığın düş rengin...
Sen yüzümü yıkıyorsun deniz kokan ellerinle,avucuna ışık vuruyor bir...Geldi işte aradığın sesin acısı düşme ona gel bak yalan bir çağırışım o sakın kanma biraz daha sıkı tutun hayaline bak sabaha yaklaşıyor gezegene acıları bana ver biliyorum dayan sevgili...
Düşler son buluyor dünyamda bu kadar eksik,kurtuluşu olmayan,nefret ediyorum yapaylıktan.Siz aşkla bağlanın sürrealist dünyanıza bakın ki acı bir işe yaramıyor.Mutluluk şehvetmiş kötülükmüş işte bunlar doğru olan benim dünyamda.Doyasıya günahlara karışın korkmayın gülüyorum ben iyiliğe adananlara.
Şeytanımı öldürdün(gerçek bilinmeyen)

Pişmanlık fayda değil bana yaşlandım aşk kalbimdeki kabukları sökmüyor.İçinden bir lav topu çıkıyor ,bedenimi daha bir acıtıyor.Gerçek neyse dünyama vuran bu ışıkta öylece acılarıma katılıyor.Göz yaşlarını biriktir ben ölünce mezarımda baş ucuma dök acılar arındırsın beni şeytanım öldü.Pişmanlık...
kalin ]