İntikam alıp da sonunda pişman olmaktansa, affedip de pişman olmak daha iyidir. cafer b. muhammed
yasukukla
yasukukla

Asla “asla” dememeyi öğrendim!...

Yorum

Asla “asla” dememeyi öğrendim!...

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

588

Okunma

Asla “asla” dememeyi öğrendim!...

Asla “asla” dememeyi öğrendim!...

Yaşam bir okul diyorum ya, öyle ya da böyle, öğretiyor işte insana bir şeyleri…

Bakıyorum da geriye, neyi “asla yapmam!” demişsem, hepsini yaptım ya da yapıyorum birer birer…

Öyle yargılayan bir insan olmamama rağmen, hatırlıyorum, bir keresinde demiştim ki bir arkadaşıma: Birden fazla evlilik yapan kadınlar ya çok geçimsizdirler ya da çok salaktırlar…

Büyük lokma ye, büyük konuşma diye boşuna söylememişler, ya da alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste…

Hiç, ama hiç düşünmezken, bir evlilik bitirdim, yine hiç düşünmezken, bir başka evlilik yaşayıp, onu da bitirdikten sonra aklıma geldi bir dönemler böyle bir şeyler söylediğim!

Yaşam diyor ki, insanın gözüne soka soka, bak diyor, işin bir de bu tarafları var!...

Yaşa ve anla!

Vallaha da billaha da, ne salt geçimsizlikten, ne de salaklıktan bitiyormuş ikinci, üçüncü evlilikler…

Yıllar, yıllar önceydi… Henüz daha oğlum dünyada değildi. Alt komşumuzun oğlu her sabah ciyaklardı okula gitmemek için…

Evde bir gürültü, bir patırdı…

Kah anne yalvarır, kah baba bağırırı!

İtiraf ediyorum, sinir oluyordum vallaha da, ne yani bu her sabah, her sabah!

Bu nasıl bir anne babaydı da, çözemiyorlardı bir çocuğun sorununu…

Aynı şeyleri yaşadım, biliyor musunuz?

Takıntı hastalığı yüzünden oğlumun, üç sene abartmasız, aynı şeyleri yaşadım!

O durumdaki bir anne neler hisseder, neler yapmaya çalışır…

Öğrendim işte!


Ahhh… Bir de rahmetli anneannemin burnunun kenarında bir siyah nokta vardı ki!...
Sıkalım dersin, sıktırmaz…

Sık dersin, aman… İşim gücüm mü yok der…

Allahım, bir siyah nokta olacak insanın suratında da, hele ki anneanneminki gibi, nasıl durabilir bir insan sıkamadan derdim…

Gülmeyin… Yaşım anneanneminkine gelmedi henüz ama, görmüyormuş ki insanın gözü o siyah noktayı genç bir gözün gördüğü kadar…

Görse de az buçuk, aman… Şimdi bunu deşelemenin ne anlamı var, diye de düşünebiliyormuş insan…

Yaşam bu… Öğretiyor…

Yaşamadan da bilinmiyor…

Tek diyeceğim şu ki, ne olur, siz siz olun, kimseyi yargılamayın…

Ceza anlamında değil yaşananlar, korkmayın, yalnızca bir şekilde öğretiliyor insana “bakın işin bir de bu tarafları var!”


Gülgün Karaoğlu
Kasım,03/07

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Asla “asla” dememeyi öğrendim!... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Asla “asla” dememeyi öğrendim!... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Asla “asla” dememeyi öğrendim!... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL