Sevdaya Sürgün Satırlar

• 4 Kasım 2007 Pazar 12:18:58

Bıkmadan usanmadan seni düşlüyorum. Sen de beni düşünüyorsun biliyorum. Birlikteyiz yani. Peki neden hep çıkmazlara sürüklüyorsun kaygısız düşlerimi. Süzülüyorum gecenin karanlık duvarlarından, yapma. Gözyaşım sele dönüyor, yüreğimdeki acı büyüyor işte. Hayat ve özlem arasında sıkışıp kalıyorum. Paramparçayım.

Ne yapsam aklım galip çıkıyor. Kırık ümitlerimle sevgine yenildikçe acı çekiyorum. Ruhuma yapışan sen kokan sızıları görüyor musun… Bulutsuz düşlerimle, küçük mutluluklarıma sarılıyorum hep uykusuz, hep eksiğim senden yana. Şiir gözlerim, yıldızsız gecelerin ardından gündüzlerin ayazına uyanıyor, canım yanıyor. Denizler çıplak, sokaklar ıssız, tenim kuytu, ben hep aynı ben. Ah be gülüm bıktım kendimden.

Bir sevda çağırıyor beni, bir dudak, bir yürek, bir ses çağırıyor. Mütemadiyen gidiyor aklım başımdan. Tek çarem yazmak, o da derman değil ki. Rahat durmuyor bir türlü kalemim, döküyorum sevdayı beyaz sayfalara. Bildiğimi okuyor, isyanımı yazıyorum. Dilsiz gecelerin gölgesinde çığlık çığlığa, sevdaya sürgün satırlarım. Hüzünlü cümleler kurmak istemiyorum artık. Hiç değişmiyor kulağımdaki melodi. Elveda desem gidemiyorum. Baharlar yarına, güz bana kalıyor, kader deyip geçmiyor musun, gücüme gidiyor.

Dertlerin ayazı vururken, hicranla boynunu büktü dallarım, goncalarımda düşlerim soldu. En tatlı gecelerin deminde; vakitsiz, ayrılık açtı çiçeklerim. Bir bıçak yarası kanarken yapraklarımda, gidişinle vurulur düşerim yar. Ömrüm gider peşin sıra, diz çöksem yalvarmak olur, olsun be sevgili olsun. Yeter ki ellerinin yolu geçsin saçlarımdan varım yoğum, açan gülüm sevdandır, bilmezsin. Avuçlarıma bak ve anla yalnızlığımı, gözlerini kapat ve yık tüm duvarları.

Razıyım bakışlarında kilitli kalmaya. Yükle kederlerini sızılı omuzlarıma, sorgularını yatır gözlerimin kıyısına, hüzün yağmurlarında ıslansın kirpiklerim bırak, gelişin olsun yeter ki şölenim. Gülümseyen yüzünü çizeyim tuvalime, için sıra kanasa da yüreğim acıma sen, ellerim yansa da ateşinde, özgürlüğünün kelepçelerini tak yüreğime. Tanımsız, kimliksiz, tutkulu varlığına mahkum et beni. Sevdalı ellerinle hasretimi okşa, seni özlemeyi en çok ben bilirim. Islak kirpiklerini bırak koynuma. Sen kokan her şeyde beni bulmalısın. Gözlerinde yıldızlara bakmalıyım, sevda yollarındaysak; sesine, kokuna yoldaş olmalıyım ben de.

Cesaretini giyin gel hadi, gecikmiş sözlerimi kes gülüşlerinle. İçindeki derin boşluğa yerleşivereyim aniden. Su gibi akarken yıllar, bir ömre sığdırır mısın beni… Kurbanın olayım yar, yağmur gözlerimden hüzün akıtma, sevdana sürgün satırlarımı bırakma zemherilerde.

Sana başka sözüm yok bundan gayrı
Gelişinle tamamlarsın gülüşlerimi belki…

28/09/2007

Ayşegül TEZCAN