Değerli Arkadaşlarım

• 4 Kasım 2007 Pazar 00:06:33

Değerli arkadaşlarım, Sayın Mehmet Ceylanın Beyin ve Sayın Refika Hanımefendinin yapmış oldukları çalışma ışığında, şiirle ilgili düşüncelerimi öğrenmek maksadıyla, sunmuş oldukları soruların cevaplarını sizlerle de paylaşmak istedim. Değerli görüşlerinizle bana katkı sunmuş olursunuz.
Sayın Mürsel Adıgüzel, günümüz Türk şiirinin durumunu değerlendir misiniz?
Genel anlamda bir eleştiriye girmek istemiyorum. Ben kendi yazdıklarımın, benden sonraki nesillere nasıl ulaşır diye düşünüyorum. Bizim sanatsal geleneğimizle birlikte, folklorumuzun Türk Halk Edebiyatımızın genel yapısının geliştirip, onun kalıpları içinde gelişimi sağlamaktır.
Şiirin tükenişi, şiirle ilgili bilgi sahibi olmadan yazanların dikkatsizliğinden kaynaklandığı kanaatindeyim. Şiir edebiyatımızın en önemli bir dalıdır. Bu dal bu tükenişi hiçbir zaman hak etmiyor. Çağları aşıp gelen şiirleri düşündüğümde, kendi yazdıklarımı sorgulamak durumunda kalıyorum. Öğreti ve öğrenme sanatının neresinde olduğumu düşünüyorum. Kalem sahibi kişilerin bu fiiliyatı mutlaka düşünmeliler. Aksi halde yazılanlar bir hatıra olarak kalır.
Bence, Türk Dili Edebiyatını çok iyi bilmeliyiz. Yazalım amma, bizden sonra gelen kuşaklara zenginliğin kalmasını sağlamalıyız. Bu açıdan baktığımda, günümüz şiirlerine zaman harcayan birçok şahsiyetin, kendilerini gözden geçirmeleri gerekir diye düşünüyorum.
Sayın Adıgüzel, internette yazılan şiirler var, siz ne dersin?
Aslında, yazmak güzel bir duygudur. Ne zaman nerede ne işe yarar düşüncesi hiçbir zaman oluşmadan yazarsın. Bu yazma, ister internet, ister başka tür yerler de olsun hiç fark etmez. Nedenine gelince, kişinin kendine özgü ortamı önemlidir. O ortamı internette bulmuşsa, yazar ve yazmasında da hiçbir sakınca yoktur. Ama yeter ki yaptığının doğruluğuna inanmış olsun. Sonuçta bir gelişim söz konusudur. Bu açıdan baktığımda, kişiler eksiklerini tamamlama ortamı olarak interneti seçiyor. Haklı olarak doğru kullananlar için iyi bir seçim derim.
Sayın Adıgüzel, sizin şiirde vezin ölçüsü ve imge konularında ki düşünceleriniz nelerdir.
Aslına bakarsanız, Halk Edebiyatı dalında, önemli açılımlar yapmamız gerekir. Bizler öz geleneğimizi ve folklorumuzu her zaman öne çıkarmaya çalışmalıyız. İşte o zaman
Kültürümüzü gelecek kuşaklara taşımış oluruz. Bu gerçeklerin önemine dikkat etmeliyiz. Bizim temel kültürümüzü açık ve seçik bir şekilde yok olmamasının önüne geçmeliyiz. Onu, geliştirmek sorumluluğunu hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamamız gerekir.
Kaldı ki şiirde vezin ve ölçüsü, o şiirin kalitesini artırır. Dilimizin zenginleşmesini sağlar. Hatta, kültürümüzün gelişip zenginleşmesinde birinci derecede önemli bir yer tutar. Her çeşit müzik aletlerinin notasında, varlığını sürdürürmüş olur.
Bütün bunları bir arada düşündüğümüz de, hece vezninin vaaz geçilmezliği söz konusu olur.
Serbest şiir yazımının da kendine has kuralları mevcuttur. Bu mevcudiyeti hiçbir zaman aklımızdan çıkarmamalıyız. Uyakları olma mecburiyeti olmamasına rağmen, şiiri anlamıyla, birlikte özümsemede önemli bir yer tutar. Şiirin serbest yazımında, doğallığı öne çıkarmanın önemine inanıyorum. Aşırı imge kullanmanın bu doğallığı kısmen de olsa zedeler diye düşünüyorum. Çünkü şiirde aşırı imge kullanmak, şiirin gerçek anlamını gizlemiş olur. Günümüz şairleri, bu kuralı göz ardı etmemelidirler. Serbest şiirin yazıldığı ortamına göre, imgeleri kullanmalılar. Aksı halde “dışı güzel, temeli çürük bir bina gibi olmuş olur.”
Saygılarımla.
Mürsel Adıgüzel