Kısa yazacak kadar uzun zaman bulamamak..Zaman bulup da yazamamak.Eli ayağına dolaşmak...Yazarken zülfi yare dokunmadan bir şeyler ifade etmek...Sevginin hoşluğu içindeki sınırları zorlamamak.Hatta var mıdır diye düşünmek, yüreğindeki boşluğu..Tartmak düşüyle evhamlı resimler yapmak.Yılları ötelemişken ayları mı beriye çekmek, bir uşşak makamındaki şarkı terennümüyle..Veya deminden beri olagelen lafları mı gevelemek bir şey demek isteyip de diyememek gibi..
Herşey düş değirmeninin oluklarından akan su gibi...Hızla akıp geçiyor..Oysa daha ilk yazdıklarında bu büyünün bozulmasını istemeyen ikaz edilmişlik, beni biraz geç cevap vermeye yönlendirmiyor değil..Kısa yazmışlığım uzun düşüncemin sonucu aslında...
Akşamdan akşama sefa bulmuş gönül yurdunda bağdaş kurup oturan o, yani sen, ben adlı yolcunun dağarcığında güllerle anılan değil misin ki..
Akşam sefası huzuruyla yazılmış birkaç satır mısra, birkaç terennüm kokan gül adlarının adınla müsemma olduğu düşüncemi biliyorsundur da...Ama sevgiden çadırını kurmuş sevda hanemim bazan bir sazlanan gam tellerinde hayal köşklerinde olman başka bir arzudur da...Oysa sen, yüreğin, gönlün varlığın bu istek ve arzulara dayanamayacak kadar ince bir fikir içindeliğini de hatırkatmamış mıydın?
O zaman, akşam sefası bulut bulut umutlarının sağanak gibi değilde, yeknesak gibi yağmur yağmur sunuyorsa buna sebep senin haklı olan uyarılarındır.Yoksa gözetlenmiş bir yürek gözetleyeninin vadilerinde dinmeyen yağmur gibi olma arzusunu endişeye dönüştürmez ki...Yağar ha yağar.Aslında var olan o yağma hadisesi devamlılığını hiç ertelemedi. şu farkla; yağmur gibi sesli yağacağına kar gbi sessiz yağmayı tercih etti. Üstelik cimri ağaların ellerinin tutulmayacağını bilen bir ürek erbabı o cimriliği sunan ağaya yağmasada gürlemesini htırlatmış olsa bile duyacağı cevap çok manidar da olbilecektir.Ne de olsa yağmur ve selin aynı bohçanın içindeki iki tamamlayıcı olgu olduğunu zaten diyen hatırlatmıştır da.
Daldan dala, oradan buraya, renkten renge kelimelerle bu akşamlık safam böyle biline...
Fazlası bana aşağıdaki dötrlüğü hatırlatır.


Sana yazmak seni yazmak
Hemi zor hemi kolay
Seni yazmaktır yaşamak
Yaşamaksa büyük olay...