Sahne Arkası

• 4 Şubat 2011 Cuma 13:27:46

Bir kez kamera önünde ’Öteki Türkiye’ adlı sinema filminde naçizane bulundum ama hep sahne arkasında olmayı hayal ettim. Kameraman ve gözetmen olarak bulunmayı çok isterdim.

Komedi filmlerinin çekimlerinde, drama filmlerin çekimlerinde oyuncuları, kameramanları, set ekibini birebir yakından izlemek inanılmaz zevkli olurdu. Sonrasında o gördüklerimi kaleme almak.

Seslendirme yapanları da gözlemlemek isterdim. Düşünsenize, küçük büyük ağzımızı açarak izlediğimiz bir çizgi film var ama bir oda dolusu insan çizgi filmlere hayat veriyor. Yüzlerini mimiklerini düşünebiliyor musunuz ne inanılmaz olurdu.

Bunları düşününce bile heyecanlanıyorum. Düşününce heyecanlandığım bir başka konu da, kamera arkasında çalışanları gözlemleyip onları kaleme almak.

Tepsiyle sunulandan daha çok o işin mutfağını merak ederim. Hayal kurmam aslında ama zaman zaman böyle garip düşünceler içine giriveriyorum işte.

Çok eğlenerek izlediğim bir komedi filminde birden filmden kopup kameramanları düşünüyorum. Öyle komik bir sahne ki ister istemez, ’ böyle bir sahneyi ne kadar sürede çekerler, çekerken gülerek komalara girdikten sonra ne kadar süre de çekime devam ederler, neler hissederler ’ gibi bir sürü şey geçiyor aklımdan.

Doğrusu onları çok kıskanıyorum. Aklıma kameraların ağırlığı da gelince saygıyla karışık bir hayranlık duyuyorum.

Kamera arkasında lunaparklardaki gibi havalarda gezen bir alet var. İçinde de birisi sürekli sahneyi çekiyor. Bir de tren rayı gibi bir ray üstünde vagona benzer üstü açık bir şey var. Herkes sürekli hareket halinde. Komutlar bağrışlar her şey rüya gibi.

Ya o güzelim çizgi filmlere ne demeli? Nasıl eğlencelidir kimbilir onları seslendirmek. Keşke seslendirenleri izleyebilseydim. Farklı bir dünya. Sanki felekten bir gün çalmışsın da o gün hiç bitmeyecekmiş gibi.

Çekimlerde yapılan en ufak bir hata filmin tekrar tekrar çekilmesine yol açıyor. Orada zaman kavramı yok. Hatta çekimler ertesi güne sarkarsa ekiple birlikte çekim mekânında kalındığını biliyorum. İnanılmaz bir azim inanılmaz bir özveri

Bu kadar yazdıktan sonra Ayla Algan’ dan söz etmeden geçemeyeceğim. Çok mütevazi çok harika bir kadın. Gerçek bir sanatçı. O günden sonra ona olan hayranlığım bir kat daha arttı.

O filmde birbirinden değerli sanatçılar vardı. Rüya gibiydi.

İyi ki oradaydım ve iyi ki onlarla bir gün geçirdim. Emeği geçen herkesin yüreğine sağlık.