İçimdeki Kuytudan.
Geleceksin biliyorum, en azından öyle avunuyorum,avutuyorum kendimi.Bu ayrılığı muskalayan neydi sahi,bilmiyorum; ama sen bilesin,gözlerini,sözlerini,içimde ki eş sesliliğini cebimde taşıyor,hiç bir yerlere denk düşüremiyorum..ve artık bir dostu özlemenin ne oldugunu biliyorum. Rûyalarımın bile hâyra yorulacak takâti kalmadı artık. Ama bil ki; zelil degildim, edildim. Benden geç dedin, geçmedim.Dostu terk edecek yüreği edinemedim. Ağır kanamalarda dost yanım, şimdi hangi kelam uslandırır beni. İşte şimdi, öyle bir beklemek ki benim ki, sen; yüreğimin en evlat en emin yeri.. demlik başında içelim gitsin desem eskisi gibi, sofrada yutkunan bir ana gibi, çağlayan öfkeni kurban edipte geliversen oğul gibi, dost gibi..
Gelir misin?
Emîn için..