KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1753 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
İÇ OLMAYA GELDİM AŞK
Çekil aşk önümden,gidecek yolum var..
Çelimsizim,bana düşmanlıkta sanatkar bir kalbim var..
Dermansız gecenin sabahında ,düştüm yola..Sandımki yola yol olunca, yol benim..Yol;iz bırakanınmış..
‘’Dur, ‘’dedi derviş.. .’’Dur nereye..?’’
Dedim: Kalbime söz geçirmeye..
Dedi:’’Kalbini al da gel..’’
Dedim:Kalbim, benimle ama dönmüyor yolundan..Benim aşka yürüyecek ,yolum mu var?
Derviş:’’Ey yolcu,sen aşk ile hemhalsin. Kimden kaçarsın?Kalbini bana bırak,ben onu kör bir kuyuya atarım..Avuçlarımda yakarım..’’
Dedim:Nasıl?
Dedi:
‘’Sen ateş ol ki,su sana gelsin..Ateş olmayan yere,su ne diye gelsin..
Sen karanlığa düş ki,ışık sana gelsin..Karanlığın olmadığı yere ışık ne diye girsin..’’
Sustum..
Aldım kalbimi,girdim sol anahtarımın koluna,düştüm yola:
Derdim sensin,dermanım aşk..Aşk ilminin ilmigahı,bana da ver kitabının kutsal sayfalarını..
Ciğerim sanki parça,parça..Parçalarımı aça aça,kapına geldim..Aç kapıyı..Aç kapıyı..
Toprağına düştüm,denizinden içtim..Dudağımı yaktı tuz,vazgeçmedim…K/ana k/ana içtim..
Zehrini,nehir bilip geldim..
Sonra bir kuyuya düştüm..Günlerce gecelerce duaya durdum..Dua beni yıkadı önce ,hızlıca p/akladı..
Geceye bir sır gibi düştüm..Kırmışım ayışığımın kalbini,döndü yüzünü benden..
‘’Çürü’’dedi,o kuyuda..Tek hamleyle, yırttım kalbimi yerinden,karanlıkta bir sayfa düştü elime..Adını gördüm..’’……’’
O an bir ışık doğdu ,işte,u/mutlandım...Bir yıldız buldum,tuttum yakasına yapıştım..’’körsün,olmamışsın’’dedi silkeledi beni üstünden..
Kalbim uyudu,ben uyudum..
Baktım nal sesleri gecede..İrkildim..Bağırdım..
Bir el uzandı sanki,göremedim yüzünü..Çıkardı beni kuyudan,meylettim ellerini öpmeye,kayboldu karanlığın koynunda…Uzandım,tutamadım..
Yürüdüm,yürüdüm,bir ovaya vardım..
Dedim:Ah kalbim başıma ne işler açtın...
Elimi mintamına sürdüm, baktım adının nakışı’’……’’ hala kağıtta,iz…
Dizlerimin üstüne çöktüm..
Dedim:
Ateş olup yanmaya geldim,suya varmak için..
Karanlıkta kaldım,ışığına kanmak için…
Kalbim ağlamaklı,secdeye vardı..
Dinledim ne diyor diye…
Aşka geldim..
Aşka geldim.
Aşktan geldim…
Yanmaya geldim…
Yanmaktan geldim..
İçimden çıkıp geldim
İçmeye geldim..
İç olmaya geldim..
Aç kapıyı..
Aç kapıyı…
Sibel Eşiyok
İÇ OLMAYA GELDİM AŞK Yazısına Yorum Yap
"İÇ OLMAYA GELDİM AŞK " başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
25 Şubat 2011 Cuma 21:52:04
Aşk Olsun! Herşey aşk'a munkalib olsun.
Farklı bir uslubla ele alınmış, bir cezbe hali sanki, gönül perdelerinin araalndığı bir seyrüsefer, gönül yolculuğu...
Varlığın kökeine inmeye çalışan hakikayi arayan bir hikmet sahibinin sayıklamları sanki... Ateşle yanmak, tutuşmak, pişmek... Olmak için pişmek, bile isteye hemde. Firak ve hicaranı kutsayan ve vuslata kavuşma arsuzu dile gelen.
Aşk olsun! Aşk diye ola düşmüş canlara aşk olsun!
Emeğinize sağlık, yeni kelimelerde buluşmak ümidiyle...
30 Ocak 2011 Pazar 10:40:11
Aşkın narında yanarken kıyametinin arzı endamında kana kana ıslanmaya geldim ey aşk-ı fermanım...
ne güzel bir yazıydı...
tebrikler...
