hayat

• 28 Ocak 2011 Cuma 16:13:21

Bir hayatın verdiği en güzel şey ne olabilir sizce? Bence en güzel şey hayatı iman la dinimizin güzellikleriyle yaşamaktır. Bu hayatta başka neyin önemi olabilir ki Allah aşkıyla sevgisiyle yanıp tutuşmak insanın kendini soyutlaması ve bu fani dünyada gelip geçici sahte güzelliklerin baki olmadığı bu dünya meşgalelerine ne kadar kendimizi kaptırdığımızın farkında olan kaç kişi var acaba yapılan boş şeyler insanların çabaları uğraşları olan şeyler ama yaşamak hayatı idame ettirebilmek için yapılan uğraşlar tabi ki de olması gereken şeyler fakat günümüzde baktığımız zaman bazı değerlerimizin kaybolduğu kuran-ı kerimde emredilen hususlar dinimizin güzellikleri maalesef ki uygulanmamaktadır. Kimsenin kimseye yardım etmediği bir dönemde yaşamaktayız komşunun komşu üzerinde ne kadar hakkı olduğunu bugün kimse bilmemekte hatta bırakın hakkı komşusunun kim olduğunu bile bilinmediği bir zamanda yaşamakta olduğumuz acı ama gerçek günümüz de bir diğer husus gençlerimiz, gençlerimize baktığımız zaman bütün her şeyi apaçık görmekteyiz aile eğitiminin yetersiz olduğu ilgisiz kalan gençlerin nelere yöneldiğini hepimiz biliyoruz. Bunun önüne geçilmesinde en önemli etken ailede başlayıp ailede bitmekte oysaki çocuklarımızın yetişmesinde dinimizi düzgün bir şekilde öğreterek onlara dinimizin güzelliğini ve ahlakını aşılayabilirsek sapkınlıklar ve kötülükler kalır mı sizce bence kalmaz hayata daha anlamlı bakan gençler ve düzgün birer fert ve toplum oluruz oysaki şuan gençlerimizin yaptığı bir çok yanlışı saymakla bitiremeyiz. Yine bildiğiniz üzere arkadaşlık kavramı atalarımızın ne güzel bir sözü var bana arkadaşını sole sana kim olduğunu söyleyeyim demişler çok doğru bir şey gerçekten şuan ki arkadaşlıklar dostluklar tamamen çıkar amaçlı gerçekleşmektedir benim bu konuda Allah’a şükür ki bole çıkar gözeten bir arkadaşım olmadı bir arkadaş gurubumuz vardı beş kişiydik ve hafta sonları toplanır ava gider dağa tırmanır güzel yerlerde dolaşırdık evden ilk çıkan bir diğerini çağırır ve sırayla birbirimizi toplayarak giderdik birimizin işi var gelemiyorum dediği zaman hemen hep bir olup o arkadaşımızın işine yardım eder yapılması gereken işi bitirir onu da alır çıkardık evden çok güzel günlerdi şimdi halen görüşüyoruz fakat eskisi gibi değil hepimiz ayrı şehirlere dağıldık eskisi gibi görüşmesek de dostluğumuz arkadaşlığımız bakidir. Şimdi ise baktığımız zaman birbirinin kuyusunu kazmakla uğraşan arkasından iş çeviren sahte arkadaşlıklar görmekteyim üzülmemek elde değil bir dikkatimi çeken konuda dükkanların iş yerlerinin kafeteryaların isimleri hep yabancı isimler bunları gördükçe kendi kendime şu soruyu sormadan edemiyorum acaba bu toplumun yabancı hayranı neden ne den toplumumuz taklit etme konusunda bu kadar ısrarcı hiçbir kimsede demiyor ki biz taklit edeceğimize bizi taklit etsinler bizi örnek alsınlar bize özensinler sonunda bizden biri olup çıkarlar fakat biz se tam tersini yapmaktayız ne yazık ki bizler özenmekteyiz kendi benliğimizi kaybetmekteyiz maalesef onun için ya olduğun gibi kal yada olduğun gibi görüneceksin sahte gülüşlerin anlamsız tatsız olduğu bir toplum olmamamız dileğiyle………