Şimdi zemheri de yine yalnızım!

• 27 Ocak 2011 Perşembe 10:54:09

Ne yapsam da olmuyor işte
Sensiz yine yalnızım ve yine mehtaba adandım
Kalbi solgunluğumda ve halimin sukutuyla açziyet içinde nefes aldım

Bildiğim ne kadar hicran varsa
Hüzün lime lime halimi bedelsizce teslim alsa da
Gözyaşlarım kendi ikliminden çaresizce boşalsa da gönül aşkla yasta

Sevgili neden bu kadar uzattın
Unutmaların hasretiyle kalbime perişanlığı yaşattın
Hayatı hazanla anlamlaştırdın, gecelerde figanla ruhumu da sızlattın

Nerde boynu bükük birini görsem
Sukutun ikliminde hicranım nüksediyor kendiliğinden
Sevgili şimdi çok habersizdir benim aciz halimin eşsizleşen sefilliğinden

Dertlerimle demlenerek nefeslendim
Kimseye bir menfaat gözeterek muhabbet beslemedim
Kalbimin dilimle eşit olmasına çok gayret ettim bükülmedim hüzünlendim

Hareket ve kuvvetin hikmetine yöneldim
Zerrede gizleneni tefekkür ederek halime nazar ettim
Fani olduğumu anlamakla yetinmedim, idrak safhalarına müracaat ettim

İşte o vakit sadece niyaz ettim ve sevdim
Senin yokluğunla nedamet etmeden suhuletine gıpta ettim
Hıncı terk ettim, kederimle hüzünlenerek umutları körlüğe hapsetmedim

Seni ve zarafetini haliyle naifliğini
Kelamın kemaliyetiyle zikrederek gönlüme teselli verdim
Umudun hasretine yöneldim, asudeliğin baharlaşmasına çok ihtimam ettim

Her açan gün misali hasretle bekledim
Sessizce çekilen güneşle halime yönelip kulluğu keşfettim
Senin özleminle edebin güzelliğini teneffüs ederek kalbi inşirahlar diledim

Vuslat için, zahiri şimdi söyle neyleyim
Kalbi hissedişlerinle ve aziz nefesinin güzelliğinde eridim
Demek ki bahse konu aşk buymuş dedim ve ölümdeki dirliği hususen anladım

Mustafa CİLASUN