yaşamak yitmekmiş,tükenmek ve bitmekmiş;yıllarca büyümek istedik sahip olduğumuz güzelliklerin farkında olmadan,büyüdük ve aldandık..Sahte sevgilerin,günahların,yalanların arasında kaybolduk,bi çöplüğün ortasında yaşarken ne kokulara aldırış ettik ne üstümüze yapışan kirlere,devekuşu misali başımızı gömüp saklandığımızı sandık herşeyden,oysa ne saf ne temizdi çocukluğumuz,gözlerimizden akan yaşlar bile ne doğaldı şimdi gözyaşları bile sahte,uzanan eller diken,bakan gözler yalancı,herşeyimsin diyen diller zehirli,büyüdük işte.............büyümek aldanmakmış,büyümek acılarla yoğrulmakmış,büyümek en güzel duyguları birer birer yitirmekmiş....
Kalpten sızanları kim görür şimdi,hangi duygu anlatır,hangi yürek sarıp sarmalar,kim sarar bu yaraları,yaşamak buysa yaşıyoruz....
Yalnızlık büyütürmüş insanı,büyüttü...