Güvercin Gözündeki Gizem

• 17 Ocak 2011 Pazartesi 12:30:39

Pencereme bir güvercin kondu. Kanatlarında muştularla gözlerinde ışıltılarla alabildiğine alımlı. Gözleri sevgili bir beldeden iz taşıyordu. O andan itibaren uyanık halde güvercin gerdanlığı bir düş görmeye başladım. Hicretin, bu vefalı kuşunu kendime daha bir yakın hissettim. Sesinde vefanın tınısı, renginde sevginin harmanı vardı. Belli ki bulunduğu mekanları güzelleştiren bu varlık, mavera soluklu iklimlerden dünyaya armağandı. Armağan olduğu kadar da emanet…

Bir vakitler, gül tenli sümbül kokulu sevgiliye gösterdiği vefa, ona duyduğum sevgiyi bir kat daha artırdı. Bir müddet hayran hayran seyrettim. Camın önüne ayrı bir güzellik kattı edasıyla. Uhrevi bir çağrışım, aklıma merhum Arif Nihat Asya’nın Naat’ından birkaç mısra düşürdü:

“konsun yine pervazlara güvercinler
Hu hulara karışsın aminler
Mübarek akşamdır gelin ey Fatihalar Yasinler.” Burnuma bir kandil simidi kokusu çavdı nerden geldiğini anlayamadığım. Kandiller eskiden beri paslı gönüllerin pasını siler. Kandiller umut ışığı. Tövbe kapısının yolunu ve kolunu aydınlatır. Bize, sadece el uzatmayı bırakılar. El uzatabilen kapının kolunu çevirir ve adım atar bir güzel dünyaya. Zaten, güvercin asla çirkinliğe simge olmaz. O aklın ,vefanın, dostluğun ve sevginin albenili temsilcisidir. Güzelin ve güzelliğin habercisidir. Onlar, nihayetsiz çöllerden muştularla gelirler iklimimize.

Sabahleyin, pencereme konup beni güzel duygular iklimine sürükleyen bu davetsiz konuk; uçup gitse de armağan ettiği duygular ruh atlasıma işli kalacak. Güzeli ve güzelliği tanıma konusunda gönül miyarımı hep zinde tutacak. Yunus’un anlamlı öğüdü hep kulaklarımda çınlayacak:

“ Yaratılanı severiz yaratandan ötürü.” pencere, sadece evlerin içine ışık sızmasına vesile olmaz. İnsan, pencereye sırtını dönmek istemez hiçbir zaman. Çünkü, pencere umudun ve ışığın kol kola girdiği yerdir. Oradan bazen bir kuş sesi, bazen erguvan rengi ,bazen uçsuz bucaksız bir gök yüzü merhaba der bize. Selam verenlerin her biri hurufat dünyasında tutunmamıza katkı sağlar. Şahit olduğumuz güzellikleri dile getirirken hurufatla el ele veririz. Biz buradayız siz nerdesiniz?
Ankara,17.01.2011