Kayıp Notlar 7

• 16 Ocak 2011 Pazar 13:01:46

Bilsem ki…
Hayır bilmek istemiyorum…

Denklemin bir yanından çıkıp gittiğinde olası dengesizliği hesaplamadın…
Bulunduğum yan eşitin yanıda iğreti bir varlık gösterse de aslında sıfıra eşitti.
Yok demek değil miydi sıfır?
Kendi duvarını üstüne çizen, içeri ve dışarı alış verişi olmayan sıfır…
Sayıların şahı sıfır…
Yanına ne toplanırsa toplansın kendi kalan ve çarpan olursa da yutan sıfır…
Sense birdin.
Her yerde her zaman.
Gelişin yeterdi, her dengeyi bozmaya…
Yanıma gelsen yuvarlanıp sana dayanırdım.
Çatık çatmak gibi, dayanırdım, dayanışırdık…
Bir olarak geldiğinde dayanktın, bir olarak çıkıp gittiğinde ben dayanamadım…
Dayanacak bir yüreğe rastladım belki, sevgiye çoğalacak bir yüreğe.
İyi durmuyordu yanımda kimse.
Hiçbiri.
Az zamanda zehirlenme belirtileriyle bulantıları tutuyordu.
İzliyordum sadece ben de.
Çünkü uzakta olsan da birdin hala…
Zehir olmasan da –elbette değildin zehir yani-
Öyle bir başıma geçirdiğim yıllar bakır kavrukluğunda zehre banmıştı içimi.
Biraz kokum, az bakışım, firkat yükünün misali olmuş tavrım zehirliyordu.
Ya hep ya hiç.
Bu algılama herkesle beni ayırdı.
Şimdi yine sen birsin, teksin, yektasın…
Fakat artık ben tamamlanmak istemiyorum.
Yanıma bir mir istemem mirim…

İstemem…
Ne geçmişi silebilirsin.
Ne acılarımı yok edebilirsin.
Hep beklerim, beklediğimin ne olduğunu bilmeden.
Beklemenin kendisini beklerim.
Hiçbir muradıma ermeden.

Hiçliğin zahmetsiz mecarası uyusun bağrımda.
Gezdiririm beni öylece.
Artık kıyılara da gitmiyorum zaten.
Okyanus tablolarını duvardan alıp, tuz-buz eyledim.

Uğurluyorum her şeyi.
Hiçbirşeye hoş geldin dememeyi ihmal etmeden.
Hiçbir şey hoş gelmiyor.
Her şey hoş gelmiyor.
Her şey dokunuyor bana.
Ben hiçbirşeye dokunmadığım halde.
Sıfırım ben.
Birim sen.
Ne güzel yüzün öyle şen ve güzel.
Güneşi alnından öpeyim güzel.
Yanında ben, dünyalarca dursam.
Eğilip gül yüzüne baksam.
İnan iyileşirdim.

Fakat etme zahmet.
Bende tüm yasalar etmişken iflas.
Söz oyunlarına ruhum tok.

Denizle yüzünü hiç getirmedim bir araya.
Biliyorsun.

Zaten ben sıfırdım.
Kimseye ait değilim.

Zaten denizle de uzağız ayrıyız…

Yüzün için teşekkür ederim.
Hiç olmazsa.
.
.
.