DUR GİTME

• 16 Ocak 2011 Pazar 05:15:02

Arkasını döndü gidecekti
Dur gitme dedim..
Dur gitme..
Döndü baktı gözlerime, gözlerim dolmuştu
Hani dedim hani..
Beni çok seviyordun?
Ben ilk sevdiğindim çok seviyordun hiç bırakmıyacaktın
Bu gidişin nerden çıktı dedim..
Gitmem gerek ne olur anla beni yalnız kalmaya ihtiyacım var dedi..
Tabiki seni çok seviyorum
Ama gidiyorsun?..Dedim
Benden vaz mı geçiyorsun unutacakmısın beni?
Senden asla vaz geçmem ve unutmayacağım dedi
Ama gidiyorsun dedim..
O daha genç benden daha güzel ve bakımlı onun için mi
gidiyorsun bende güzel alımlıyım ama
Bana söylediğin güzel sözleri, senden hiç bıkmam dediğini , ilk sevdiğin olduğumu,
çok mutluyum diyordun ya?
Onca güzellikleri paylaşmadık mı, acılara göğüs germedik mi ?
sevinçlere, mutluluklara kucak açmadık mı seninle..
İnan bana bende ki yerin bambaşka, başkalarının gölgesi üstümüzden
hiç eksik olmadı ki..Aramızdan gitmedi biz kaçtıkça üstümüze geldiler sevğimizi bölmek için...
Yine arada gelirim, geri de dönebilirim..
Acı çekiyordum, gözyaşlarım yanaklarımdan ılık, ılık aşağıya doğru iniyordu
yüreğim daralıyor kalbim sıkışıyordu sırtımdan bıçak saplanmışcasına bir ağrı
vardı..
Peki ben ne olacagım dedim?
Sustu...
Ve kapıdan sessizce çıktı arkasına bakmadan..
Gidişinle çöktüm sanki..Dünya başıma yıkıldı, dizlerim tutmaz oldu, yıkıldım bittim, olduğum yere...
Arkasından baktım dur gitme ne olur, diye bağırmak istedim, boğazımda cümleler
düğümleniyordu, nefes alamıyordum o anda ölmek istedim.. canımdan çok sevdiğim
beni terk etmişti.. feryadım duyulmuyor du sesim çıkmıyor,
gözyaşlarım sel gibi yağmura karışıyordu..
yağmur yağıyor, şimşekler çakıyor,benim yalnızlığıma ağlıyorlardı sanki...
İçimde bir isyan dalğası ve yalnızlığımla başbaşa kalmıştım...

Berfin Karahan/A.P/16/1/2011/04/10