Gölgesi intihar yaşamın...I..

• 14 Ocak 2011 Cuma 00:07:36

Gökyüzü, ihtişamıyla tüm güzelliklerini sunuyordu. Sokağın iki yanını gölgesi ile dolduran çınar ağacının yanında usulca adımlarla geçip, üç aydır kirasını veremediği evinin yolunu tuttu.

Sekiz yıldır oturmuş olduğu mahalleye son üç aydır yüzü yere bakarak giriyor ve kimseler görmesin diye kendince dualar ediyordu. Üç ay oldu dedi, bir ses. Tanıdık birisiydi, ev sahibi yaşlı gözleri ve hırçınca tavrıyla kendine sahip olmaya zorlanır gibi, üç ay oldu dedi. Artık yeter, her ay aynı bahane, adam olaydın da bir iş bulaydın. Karın ve çocukların bile bu sıkıntılardan kaçtılar, benim canımı fazlaca sıkmadan evi boşalt, yoksa ben yapacağımı bilirim.

Ev sahibinin bu sözlerine tek bir söz bile edemedi. Ne diyecekti ki, sanki...

Aylar olmuştu, başvurduğu her işten olumsuz cevap alıyordu.

Hiç bir şey aklını meşgül etmiyordu artık, sadece çocuklarının kokusunu özlemişti. Tek isteği çocuklarının terini son defa koklamaktı. Sanki hayatının son anıymış ve yaşam bitmişte, tek isteğini soruyorlar gibi bakınıyordu etrafına. Yıllarca emek vererek büyüttüğü çocukları, annelerin sözünü dinlemek zorunda kalmış ve dedelerinin yanına gitmiş olmalarını ve kendisini bu zor günlerde yalnız bıraktıklarını düşündükçe, ölmek istiyordu.

5 Ocak 2011 günü, kendini öldürme zamanının sonunda geldiğine karar verdi. Son bir kere bir paket sigara alabilirse bakkaldan, son sigarasına kadar doya doya içtikten sonra vedalaşacaktı yaşamla. Ama bakkal sigara vermiyordu ki, oysa paketinde son üç beş sigarası kalmıştı, demek ki daha erken ölmeliyim dedi.

Beş kutu ilacı birbirine karıştırdı. Yüze yakın ilacı başucunda bulunan sehpaya bıraktı. Bunları ezip suya karıştırmak yerine birer birer yutmanın daha iyi olacağını düşünerek, birer birer ilaçları içmeye başladı. O, yaşamın yarısında döneceğini hiç düşünmemişti. Daha dedi, ev alacaktım, çocuklarım sevdikleri insanları tanıştıracaklardı, torunlarıma isimler bulacaktım.

Ama artık çok geçti...

Beş dakika sonra bütün ilaçları yuttuğunu fark etti, bilincinin ne kadar sürede kaybolacağını kestiremediği için son sigarasını o an içmek için hazır bekletiyordu.

Ama yapamadı, öylece yere yıkıldı.

...
..
.