MEHTAP ALTAN

• 11 Ocak 2011 Salı 14:53:59

Hep bir şeyler yazmaya çabaladığım, ama sözüne söz bulamadığım için, kendisnin bıraktığını, kendinden nakletmek isterim özümde...
Yaptığımı saygısızlık olarak nitelendirmek, yada anlam vermek isteyenler olabilir diye; Allah ne düşünürseninz iki katını versin diyerek, tebessümlerimle anlatıyorum yazdıklarından, Saygımla mehtap altan...
Neden anlatma hissini duyduğumu sorunca kendime, onu bu sitede görüpte yazdığı eserlere, sap gibi kalmanın acı bir iç çekişi olarak nitelendiriyorum.
mehtap altan...
"üşüyen yanlarımızın gölgelerini, ray üzerinde bıraktığımız inlemeler ile susturmaya çalıştığımız ve başarılı olmayınca da çığlığında yeniden savurduğumuz hissine gömendir beni.
Sırf bu yüzden geçite gidip tren gelirken karşıdan çık, içimden eyy beni sıkan nefsim, otur şu rayın üstüne birde kara kömür treni yesin parçalasın dercesine avazım çıktığıncaya kadar bağırmama sebep olandır. sesten sizi kimsenin duymadığı için rahatlıyorsunuz.

Anlattııklarını dinliyormuşçasına nasıl okuduğumu bilmediğimdir mehtap ALTAN..
"beni bana susturan masalımın kangren salınışı" dediğinde, kendimin O na salınışı gelir aklıma, ama kocaman saygımla, O görmez beni kangren halimle...

Koşuşturmaca hayatımın içine bir özlü söz gibi girer Mehtap ALTAN.
" molada yaşamın gergefine değen manalarda susup dinlemek" Ne , nasıl, ne şekilde olduğu önemli değil, Rabbim öyle hayırlı eğlemiş, manasını idrak etmede endike...
Rengine bürününce anlamını daha da büyüttüğüm... Lakin bir türlü rengini keşf edemediğim ...

Her ziyaret edişimde, okuduğum değerli yazılarına karşın; "Sözcüklere gücümüz yetmediği zaman yüreğimizin kınalı susuşuna değer rengi bıraktığım dır Mehtap ALTAN..

Tepe tüylerimin dikeldiği esnada; "sana son demimde inlerken neyzenin ıslak dağlarındaki giz gölgene sığınan yanımdaydı asıl/sız/ım" satırı ile kendime geldiğimdir. Dakikalrımı az ile kanaat etmenin güzelliğini keşifte o anki yoldaşımdır mehtap ALTAN..

boynumuzun borcuna ekilen gölgeler, zamanın sarkacına cevap olarak yansıdığı an yaşamın keşfine dokunan yangınlar doğurur anlar... düşündüren okutan iç hesaplaşma ve bu hesaplaşmamın sonucunda, Rabbimin affıına, Mehtap aBlamında hoş görüsününe sığınarak yazdığım bu son satırlarımın yegana itafı dır Mehtap ALTAN...

DAHA ÇOOK VARDA ŞİMDİLİK KAFİ..

Kocaman saygım ve sevgimi sunuyorum , yazımı güne ; mehtap ALtan’ın yazısı olarak seçtiğiniz için:)))))
Ablacım saygıda kusur ettiysem, densizliğime ver...