Sen...
Eldeğmez yaralarım var benim .Uykuyla sarmaş dolaş uykusuzluklarım .Gözlerime gölge düşmüş mor halkalarım .Dünya güneşe meftun, ben de sana ...Sadakat kadar çok seviyorum seni ...Açlığıma denk gelen ekmek kadar çok ...Sıcak günlerde tutulan oruçlar kadar benimsin .İstisnası olmayan her gece karanlığına hasret, düşerim kalemin omzuna .Yanılgımsın belki , sancıları sıklaşmış zor bir doğumsun sen .Alnıma düşen ter ,kesilen nefesim ,yorgunluğum ,hüzne yar oluşumsun...Harflerimi sarhoş edip ,kelimelerimi sokaklara düşüren sensin .Ürkek adımlarıma ,suskunluğunla çelme takma; Yaradan aşkına ,yapma bunu...Çünkü sen ,kendimden vermişliğimsin ...
YORUMLAR
Ben yeni üyeyim.Yazınız çok farklı.Mensur şiirin en güzel örneklerine taş çıkartan bir metin.Kelimeler çok titizce seçilmiş,imgeler zengin ve farklı.Az sözle çok şey anlatmışsınız.Sehl-i mümteni deniilen kolay ve basit görünmesine rağman aslında çok derin anlamlar gizleyen bir tarzınız var.Elinize,yüreğinize sağlık.