BİR ANNENİN HİKÂYESİ-BÖLÜM 4
Küçücük gözlerine umudu,
Mücadele etmeyi, hayata tutunmayı
Enjekte etmeye çalışmam…Her
Üç yirmidörtlük nöbetin ardından
Uyuya kalmışlığı gözlerimin apaçıkkkk.
Hastanelerde büyüyüşü ellerinin, gözlerinin
Bizimse, çöküşü gitgide omuzlarımızdan ellerimizin…
Röntgenlerinde, gözükmeyişi bulutlarının…
Ve son bir çareyle, vuruluşu neşterin…
Toplanan suların, sel misali akması için…
Büyüdüydün bu arada dedim ya,
Altısına girdi ayın…
Kara gözlerinde, beyaz gülücüklerin olmasa var ya
Çoktan ölmüştü anne yüreciğim…
Duaların en hası dilimde,
Bir pazarlık yaptık ben ve doktorun,
Nereden bileceksin ki bu kurşun pazarlığı…
Dedim var mı çare…
Dedi var ama hiçbir anne yapamadı bunu…
Dedim ne
Yoğun bakımdaydın sen,
Durduk, röntgeninin önünde
Dedi ne yapsak, dışardan kurumuyor,
Su topluyor ciğerleri…
Tahliye kanalı açtık ciğerlerinden evrene,
Aksın diye
Amma…
Ya ne…
Hep üremekte biteviye…
Nurcan Yalçin
YORUMLAR
İkinci çocuğumun ciğerleri su topladıydı bebekken.Aylarca tedavisi için hastahanelerde kaldıydık.Kurgu değil, iyileşti Allah'ın izniyle, şimdi bebeği bile var... O zaman yaşadıklarımı yazdım. Teşekkürler ilginiz, şifa dilekleriniz için. Her an, her yerde bebeği hasta anneler var. Allah hepsine şifalar versin. Çok zor....