KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2637 Okunma
- 8 Yorum
- 0 Beğeni
Zor Zanaat Affetmek
Affettiğimizi sanırız bazen hani. Yıllar sonra ansızın çıkıverince karşımıza o arka plana attığımız , affedilesi olay, acısı büyük olur eskisinden. Pas tuttuğunu sanırsın, nasılsa affettim bitti diye, oysa unuttuğun olaydır, sana yapılması değil. Koltuk altına süpürülmüş tozlar misali, aylar sonra gün yüzüne çıktığında, temizlerken ruhunu, karşılaşmak belki de yeniden depreştirir o olayı. Şimdi yeniden mücadele başlar kendinle, nasıl olur, neden olur dersin, ne çare. Yeniden başa dönmenin, aynı defteri açmanın ne anlamı vardır oysa, kime söylesen anlamsız gelir. Avuntusu sana düşer. Avunursun… Yeni bir savaş başlar içten içe.
Affetmek iyi insanların intikamıdır derler. Öyle mi? İyi insanı anladık da intikam nerde? Affedilenden nasıl bir intikam alınmıştır ki? Yaptığıyla kalmamış mıdır? Pişman mıdır? Belki. Ya değilse? İşte bu sorular beyninde binlerce kez, çelme takarken affetmiş yanına, çıkmaza girer duyguların. Bir kere değil binlerce kere. Geçmiş midir artık? Maalesef. Affettin artık. Aylar sonra “sen bana böyle böyle yapmıştın” demek anlamsızdır, saçma gelir karşındakine, algılayamaz bile. Hani intikam nerde?
En iyisi içine çekip olanları büyütmeden tekrar derinlere gömmek. Elbet yine bir gün ayyuka çıkacak. Çıkana kadar unut gitsin. Mümkün mü? Bile bile. Karşındakinin gözlerine baka baka hem de. Asıl zor olan bu belki. Affedilen kendi seyrinde. Affedene olur olan. Büyüklük mü? Kalsın be. Bu kadar yük yükleyecekse sırtıma, neden affetmeliyim o halde?
Bu sözler sadece kaleme gelir, bilirim ki yine acı verecek her seferinde, yine de affederim. Büyüklükmüş. Umurumda değil. Görmek istediğim gibi görebilmek, inanmak istediğim gibi inanmak alışkanlığım olmuş. Enayilik var ruhumda. Elbet bir gün anlaşılır değeri, affetmenin. Ve affedilen belki vefaya dönerde istikametini, ödülüm sunulmuş olur elerime.
Şimdi söyleyin bakalım hangimiz affettikten sonra sorgulamadık ki, olanları? Hangimiz koşulsuzca affettik? Ve hangimiz affettikten sonra geri dönmedik hiç olaya? Hatta hatırlamadık hiç neyi affettiğimizi? Kaçımız? Üç mü? Beş mi?
Bilemedik neden affetmek gerektiğini? Ve hala neden affettiğimizi? Öyle istedik belki. Silemedik karşımızdakini.Affettik...
Sorulara takılı kaldı yine. Kısace neymiş? Zor zanaat affetmek.
YORUMLAR
tebrıkler paylasımınız için tesekkurler ülkü hanım....
dal kırılmıştır bır kere...
tebrikler.....çok güzel bir konuya değinmişsin ve yazdığının her kelimesinde haklısın....
bende affettim ama dediğin gibi kendi içimde kendimi yiyorum.. ve affedilenin hatası neyse o hata bir daha gerçekleşir çünkü affeden var nasılsa.
çok mükemmeldi....
tebrikler güzel yazmışın ama affetmek o kadarda zor değil eğer yüreğinle seviyorsan emin ol hiç beklemeden affedersin
Haklısın. Tamamıyla haklısın. Ama eklemek gereken bir nokta var ki, yakınında ama dışarıdan biri olarak, intikamı nerede bunu görmüyor olabilirsin ama iyi insanların hem de basbayağı okkalı bir intikamıdır affetmek. intikamını karşındaki ve etrafındakiler görür,senden saklanır intikamın. cesedini saklayan iyi kediler gibi. intikam kimin umrunda,orası ayrı ama böyle bir intikamın yokluğundan söz etmek mümkün değil. tebrik ederim. zor zanaat affetmek, hele karşında bir başkası değil, kendin varsan, çok daha zor zanaat kendini affetmek.
düşmacunu tarafından 2/18/2008 3:42:52 PM zamanında düzenlenmiştir.
Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
Bilemedik neden affetmek gerektiğini? Ve hala neden affettiğimizi? Öyle istedik belki. Silemedik karşımızdakini.Affettik...
Deneme türüne yakın olan yazınız,üslubunuzun akıcılığı ve konunun özğünlüğüyle kendisini hissettirmektedir.
Evet afetmek,büyüklüktür,Mevla'nın şanındandır.O affeder ve affetmeyi de sever.
yalnız burada bir konuya da dikkat çekmekte yarar vardır sanırım,Bile bile can kasdedenler,baba katilleri,namus düşmanları ve Allah'a şirk koşanların durumu farklı af diye herşeye de aşırı müsamaha göstermekuygun değildir. Özellikle kul hakkına taalluk eden konuların affı kişiye özgüdür.Affın sınırını ve kapsamını iyi bilmek gerekir,sonra af toplumun başına bela getirir.cezanın islah niteliğini ortadan kaldırır,zalimlere cesaret verir ki maazallah!
Bu güzel yazınız bunları bana hatırlattı.Teşekkür eder,yazılarınızın devamına dua ederim efendim..
