***...İki Kişilik Yalnızlık...***

• 28 Ekim 2007 Pazar 00:01:38

“Ben senin hayatından gittim oğlum, hadi yerime koy birini koyabilirsen
Ben senin hayatından gittim oğlum, hadi dur o sarı odalarda durabilirsen
Ben sen sen diye bittim oğlum, hadi bakalım unut unutabilirsen
Ben seni yudum yudum içtim oğlum, hadi ol eskisi gibi olabilirsen…

Uzak benden aşk uzak artık…” diyor ya Sezen benden değil sadece senden de uzak aşk bundan sonra. “Çık git hayatımdan!..” diyen sendin nihayetinde. Sahip çıkamadığın sevdan bugün gelip sol yanında oturuyor. Sanma ki aşkın müptela olmuş hallerinden kurtaracaksın gönül gömleğinin yakalarını. Ben gittim ama ben’e/bana dairler seninle… Hadi şimdi ayaza çalmış her yanına bir başka gönül yaması bul bulabilirsen. Bul ve kapat cereyan yapan kalp kapakçıklarını. Hadi durma ey sevgili doldur bütün boşluklarını. Sar kanayan bütün yaralarını. Şimdi senin vaktin. Mevsim hüzün, gün akşamlı, umut duvarda asılı kalmış gıcırdayan bir saat…Bil ki göstermeyecek bundan sonra ben’li zamanları…

Bak şimdi her yanından ben’sizlik akıyor. Sarıya boyandı maviye çalan bütün düşlerin. Benimleyken baş edemediğin hayat ben’sizken daha da oturacak yüreğine… Bir bakışıma can bağışlayacaksın…Adım düşmeyecek dudaklarından. “Gördüğüm en güzel rüyam” diye bahsedeceksin benden bahsederken. Biliyorsun değil mi ey sevgili bensizlik sana her gün biraz daha batacak, kabuk bağlayan yaralarını bir bir yeniden kanatacak, aldığın her nefeste susuzluğun biraz daha artacak.

Al şimdi avuçlarına sunuyorum benden istediğin ben’siz hayatı. Al senin olsun bütün bensizlikler şimdi. Benim için bakma baktığın yerlere bundan sonra. Her baktığında beni de görme… Alıp getirmesin rüzgar tenimin kokusunu burnunun doruğuna. Tıka burnun gibi kulaklarını da. Duyduğun ses benim sesim değil bil bundan sonra. Çalan her telefonda bir parça umudunun kaldığını da unutma…Al sevgili bütün bensizlikleri baştan ayağa sunuyorum şimdi sana…

Sen istedin benden bensizliği, ben bunca direnirken sana. Alamadın bendeki seni, o nedenle bıraktın sendeki bütün benleri.Daha mı kolay olacak söylesene böylesi. Hadi şimdi kırk kez söyle ve inandır bu yalana kendini. Sanma ki çekilir çiledir sevgiliden uzak aşkın hali. Hani ölümüne sevecek kadar deliydin sen. Kendindeki benleri öldürecek kadar diri olduğunu biliyorum ama ölümüne sevecek kadar deliliğinden artık şüphedeyim. Göstersene kendini diri misin, yoksa ölü müsün ey sevgili!...

Ey yüreğindeki cemrelere inat bütün düşlerine hazan düşen yarim!.. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak senin hayatında benden sonra. “Sen sen” diye atacak yüreğin sen de biliyorsun nasıl olsa. Rest çektiğin bil ki ben değil kendinsin bunu sakin unutma. Al benli sevdaları çıkart at kalbinden savur rüzgara. Dağılsın senli benli düşler havada. Bahtına yazılan kara yazı gibi gelir otururum alnının tam ortasına. Hem çoktan oturdum da…

İki kişilik yalnızlıklar diliyorum sana ey yâr!.. Sen istedin ben de gönderiyorum bendeki seni. Al topla, böl, çarp çıkart benden kendini. Sonra sağlamasını yap sendeki bensizliği…Al al senin olsun bütün bensizlikler şimdi. Bak ben yokum şimdi yanında. Hayatında…gecende… gündüzünde…Bak iyi bak yokum ben sol yanında…Bil ki ben yoksam sen de yoksun orada… burada… dünde… bugünde… yarında… Hatta kara kara kalemle yazılan bahtında…alınyazında… Yoksun sen ben yoksam hayatında…

Unutma ki ey yâr var olman için mutlaka ben olmalıyım yanında!..

Unutma ki ey yâr, var olmam için mutlaka sen olmalısın yanımda!...

24/09/07-Pzt/21:42