seni kendimde buldugum ben misin?
Kimsin sen,
seni kendimde buldugum ben misin?
Kelimelerini gordugum, cumlelerinden vurgularini tahmin etmeye calistigim, orda olup yazdiklarimi okuduguna, beni anladigina inandigim sen.
Konusurken suratin nasildir, elini oynatir misin?
Dokunur musun konustugun kisiye? Ya mimiklerin?
Bakamadigim gozlerinin rengi ne?
Sen de merak ediyor musun yuzumun konusurken ki halini?
Konusurken gozlerine bakarim karsimdakinin,
Bilebilir misin tum bunlari?....Sanmiyorum
Peki nedir ikimizi bu denli yakinlastiran?
Gormedigimde ozlettiren seni?
Saatlerce yazistigim, gulmekten sandelyeden dusecegimi
hissettigim, hayatimin en gizli yerlerini paylastigim sen kimsin?
Nedir seni bu denli ozel kilan?
Kelimelerce herkes guzel galiba.
Kelimeler zirh gibi.Kelimeler siginak.
Daha kolay ifade edebiliyoruz kendimizi.
Yuzleri gormeyince daha yakin, daha mi insan oluyoruz yoksa?
Sana kelimelerle ulasirken daha mi acik oluyorum?
Kavga ederken kelimeler daha mi aslan kesilmene neden oluyor?
Nedir sana guvenmeme sebep?
Kelimelerin yeterlimi seni hayatima sokmama ozlememe...
Seni gordugumde sevinmeme...
Gideceginde, gitme! dedirten;dur daha konusacaklarimiz var
dedirten ne bana?
Gittiginde ekranda kalakalmami saglayan ne?
Kabullensem sanalligini, gercek yasantima gecirmesem,
gercek anlara sokmasam seni...
Olmuyor, yapamiyorum...Nasil silebilirim ki seni?
Sevincimi, uzuntumu paylasmak icin sabirsizlandigim...
Beni sevmenden, benim seni sevmemden nasil vazgecebilirim?
Kelimelerce herkes guzel...
Gercek ya da sanal!...