Yeni bir akşamın habercisi olan bu ikindi vaktinde, kırk ikindiler dövüyor göz pınarlarımı.
İçimde hiç durmadan fısıldayan bir ses, "o gitti" derken, isyan makamında şiirler yükseliyor ruhumun en kanayan yerinden.
Yoksun... Yoksun ama beni kendine yazdın giderken.
Pencere pervazımda biriken kurumların oluşturduğu kara izler. Karaya mı çalıyordu yoksa o söylediğin sözler?

Gözlerimin limanından, her akşam yolculadığım, sessiz bir geminin güvertesinde, notasız ıslıklar ulaşıyor kulaklarıma.
Ne bir köprü altı bulabildim bu adı olamayan hengâmede, ne de yosun yeşili gözlerinin rengini silebildim yüreğimden.
Aslına bakarsan silmek geçmedi ki aklımın ucundan, bir an bile.
Her gelişin ömre bedel bir duyguyken, her gidişin vuslata açılan kapıydı bir zamanlar ömrümün orta yerinde. Şimdi sesnsizliğin karşıladığı
bir kapı önünde, yağmurda ıslanmış, kimsesiz bir serçe bile değilim.

Hadi söyle bana ey yâr... Bahtımı da mı alıp götürdün, kendinle birlikte.

Metrisvari duvarlar yükselirken bakışlarımın durak yerlerinde, ucuz voltalara mı sahne olacaktı içimde biriken hüzünler?
Ya da böylesine çığırtkan bir ifadeyle mi pazarlanacaktı, işporta tezgâhlarının bir köşesinde?
Solgun ışıklarıyla selamlarken güneş coğrafyamı, enlem ve paraleller tam bir kargaşa içinde. Nerede duracağını bilmeyen
otobüslerin taşıdığı yolcuların paniği doldururken gönül sokağımı, dönüp de bakamıyorum bile ardınsıra.
Adını hecelemeye çalışırken dilim, hançerem kanıyor öznelerin her birinde.
Şimdi, tam bir veda havası doluyor tüm hücrelerime. Gitmek zamanı mı geldi ne?

Bekleme beni artık, bekleme, sevdaların seri katili şehir. Ne sende olabildim bir gün olsun, ne senden gelecek olanı yolladın bana.

Selam olsun sana, sevdamın kâbuslar doğuran şehri.Sancılı bekleyişlerin sonunda düşükler sıralayan şehir. Müjdeleri acıya,
acıları elvedalara dönüştüren, bahtımın en karanlık sokaklarında, ömrüme pusular kuran şehir.

Hadi, vur sazının teline ey yâr... Bu gece yine yuğ törenim var benim. Yassızdır bilirsin, kısa sürer eminim. Bu mektup da son olmayacak mirim.

Eylül GÖKDEMİR/Asimaral... 07 Ocak 2011