1980 / 1981 Öğretim yılıydı. Mardin Gazi Yibo yani Gazi Yatılı ilköğretim Bölge okulunda okuyorduk. Bir gün okuldan toplu kaçış denilecek kadar çok kişi kaçmıştık. Pazartesi günü idare binasının önünde toplanıp sıraya dizildik konuşma yapıldı ardından biz kaçakların isimleri tek tek okundu ve sonra yeni müdür muavinliğine atanan çevre temizliğine çok önem veren disiplinli ve acımasız, seveni yok denilecek kadar az olan Hasan Hüseyin Yarar Hoca vardı. Adımız okunduktan sonra bu hocaya teslim edildik. Bize ilk önce güzel bir çevre temizliği yaptırdı sonra idare binasına girerken soldaki ilk odasına aldı. Odası küçücüktü zar zor sığıyorduk bu acımasız hoca bize bir süre kalk çök eğitimi yaptırdı. Dayağa sıra gelmeden bizim sınıf Öğretmenimiz Ahmet Macar Hoca geldi dersim var öğrencilerimin cezası neyse verin de derse gelsinler dedi dayak için öne alındık bir güzel dayağımızı afiyetle yedik o gün Hasan Hüseyin Hocanın bir misafiri vardı aslında bu hoca misafir filan dinlemez biliyorduk ama o gün ne olduysa misafiri bu seferlik çocukları affetsen ne olur sanki demiş ve gerçekten de affetmişti biz 2/B sınıfı öğrencileri olarak Yarasa misali gibi dayağımızı yedik. Bu Hoca yani Hasan Hüseyin Yarar sanki çevre temizliği yaptırmak için yaratılmıştı. Her nöbetinde mutlaka çevre temizliği yaptırırdı zaten bir sözü vardı “Taş yağsa kar yağsa yinede çevre temizliği yaptıracağım" diyordu ve gerçekten de yaptırıyordu. Bazen nöbeti olmadığı halde bile toplu bir öğrenci grubu gördüğünde çağırıp çevre temizliği yaptırıyordu. Çevre temizliğine Askerlikte Mıntıka temizliği deniliyormuş. Hasan Hüseyin Hoca Yaşıyorsa Ellerinden öpüyorum. Vefat etmişse Allah’tan rahmet diliyorum. Bir öğretmen acımasız olabilir ancak öğretici olduğu için asla kötü olamaz. Tüm öğretmenlerimize saygılar selamlar...
İbrahim Akbaş
26 12 2010