Etrafın güzel ve yemyeşil olduğu bu miras topraklarda, her yeni yıl bir hayvan kurban kesilirdi, günahlardan arınmak adına.

Allahtan! bildirilmişti kesim ve seçimin tüm haklı kuralları.

Şimdilerde savaş, düşen yeni yılın payına. insan insanı katlediyor, üstelik sadece insanı değil, dünyayı da mahvediyor. Talan oluyor hayalini kurduğumuz cennet bahçelerimiz.

Sanırım önceki seneden bu yıla devam eden yine savaş olacak, yahudi ve müslüman insanlar arasında. İçimize attığımız özenle seçilmiş tohumlarda büyümekte yavaş yavaş. Bakın caddelerde konuşuluyor; kürt-türk-alevi-sunni-roman-laz- şii-gürcü diye parçalanan varlığımız.

Süregelen yeniliğe ayak uydurmaya çalışma çabasında olan medeniyet yine bir diş çıkarmış M.Akif ’in inadına, ve çare olmuyor çocukların bile kanayan yaralarına.

Gelişmiş dedikleri, kaslarıyla para için dövüşen adamları andırıyor, savaşan teknoloji.

Ho ho ho...hoşgeldin yeni yıl!. Yeni savaşlar, kardeş katli ve devamsızlıktan sınıfta kalan insanlığımız..

Ailem dünyanın en fakiri; kurban bulamadık politikacıların hoşuna giden alanlardan. Ayarını yitiren kesmelerden bir pay alamadık, bağışlasın bizi yaradan.

Pahalıydı kişisel hatalarımızı kurban etmek, yeniden doğmak bir insanın insanlığına. Bedelini ödeyemediğimiz borçlarla yükümüzü epey çoğalttık.

Nefslerin onca tokluğunda bağış yapılmak istenen bireylerdik, başkalarının bayramından kurbanlar geldi mutfağımıza. Zengin mönümüzde yine aç kaldık. Eksikti bir yanımız, bu yüzden kadehlerde sabahları aradık.

Elimizden geldi, içimizden gelmeyen. Yapılanlardan öte, yani vahşi olmasına gerek olmadan, O’ndan başkasına olan bağlılıklarımızı kurban edebilseydik, aç kalırmıydı insan yanlarımız.

Kutlu olsun, mubarek olamayan bayramlarımız.