- 1182 Okunma
- 10 Yorum
- 0 Beğeni
SEVGİNİN BÖYLESİ
Sevgi hayatın temeli, yemek içmek gibi, en iyi ilaç ve her şeye galip gelir.
Sevgisiz bir yaşam düşünemiyorum.
Sevgi hakkında çok yazılar yazıldı ve ben hepsini ilgiyle okudum çünkü bana göre iyi yaşamın etiketi, kalitesi.
Çoçuk doğduğu andan itibaren sevgi gereksimini duyar, hisseder ve sevgisizlik onun gelişimini etkiler üstelik ölümüne bile sebep olabilir.
Bugün sevgisizliğin sonucu olarak psikolojik hastalıkların çoğaldığını görebiliyoruz;
üzüntüden depresyon, nevrozdan psikosa değişen ölçülerle sevgi yokssunluğundan kaynaklanabiliyor.
Sevecen bir muamele gördüğümüzde sıcak bir yaklaşma kendimizi çok iyi hisstmemize , sevinç duymammıza neden olabilir.
Bebek ilk nefesini sevgiyle alır ve temasla yani dokunarak, elleyerek..
Annesinin parmağını o minik pembe yumuşak teniyle sıkıca kavrar ve bırakmaz.
İşte sevginin temeli atılmaya başlar böylece.
Ben küçükken aldığım sevgiyi hala hissediyor va yaşatıyorum, babam olmasa bile ondan aldığım kuvvetli ışığı, sönmeyen ışığı hiç söndürmüyor aksine daha kuvvetlendirerek çevreme yansıtmaya çalışıyorum.
Ama ya sevgi verilmeden büyüyen çoçuklar...
İşte sevgisiz büyüyüp olgun yaşa gelen insanların durumu baba göre hiç te iç açıçı değil.
Onllar sevgiyi bilmeden yaşamlarını sürdürülerken kendilerini maddıyatla yani para kazanarak öne çıkarmak isterler, katı olurlar, gaddar olurlar.
Her şey paradır yaşamlarında tek bildiklleri şey para kazanmaktır, gözleri her şeyi para olarak görür ve gülmeyi sevinmeyi, sevmeyi bilemezler üstelik öğrenmeleri çok seneler alır ya da hiç öğrenemezller.
Bu benim gözlemlerim, izlediklerim.
Sevilmeden büyüyen insanlar içindeki boşluğunu paraya ve maddi şeylere vererek doldurduklarını gördüm.
Sevmek, okşamak dokunmakla başlar.
Bir çiçeği , kediyi , köpeği, canlı ve cansız varlıkları hep elleyerek dokunarak hissederiz.
Ve hayatta kalabilmek için dokunmak şarttır, sevmek şarttır.
Dokunmadan hiç bir şeyi algılayamayız.Sevmek dokunmak demektir.
Tüm sevdiklerimizle iletişim kurabilmek için çaba gösterelim ve içten şefkatli ve barışçıl olmanın yollarını arayalım.
Eğer kaliteli bir yaşam istiyorsak bu sevgiyle ve sevilerek olur.Karşimizdakinin duygu ve düşüncelerine önem vererek olur.
Sevelim , sevilelim.
Bu yazımı sevgi temali bir şiirimle bitirmek istiyorum. Sevgiyle kalın..
SEVGİNİN BÖYLESİ
Baharda, sonbaharda,
yağmurla gel.
Ne dersin tutkum ol
tutkulum...
olur musun? tutkum
bu bir söz olsun mu?
Her dem yanan ışık
uzaktan umut veren
yıldız ışıltısı
dedim ya...
bulutla gel bana,
başımı kaldırdığımda
simsiyah parlak gözlerin
hele o şimşek gibi
bakışlar...
Sen yeter ki gel
toprağıma
toprağım yurt olur sana
ağla ağla
ağla ki...
kalbin benim için ıslansın
ve hüznüm ol bilirsin hüznüm
benim katığım
aklıma düştüğünde geceleri
gözlerim dalıp dalıp
gidiyor
Sanki bir denizsin sen
ta en derinliklerde
korkuyorum,
neden diye sorma
bilmiyorum nedenini
sanki her an bir
vurgun yiyeceğim sanıyorum
belki de sensiz kalmaktan
dedim ya
bulutla gel
yağmurla götür taaa Ummman’a
ya da hüznüm ol
her yağmur geldiğinde
başımı göğe kaldırdığımda
gözlerini göreyim
bulutların orta yerinde
ve
seni getiren rüzgar
bir sarhoşluk versin
deli gönlüme
gel sen benim
hüznüm ol
sevgim ol...
canan demirel
YORUMLAR
canandemirel
sevgiyle..
Belki de o düşünüşün derin ırmaklarına girdiğimiz andan itibaren yaşama irkiliriz, adını çok sonradan koyacağımız bir mücadelenin tam ortasında bulmadan kendimizi.
Belki de yokluklarla, zorluklarla ve ruhumuzdaki o engin yolculuklarla biçimlenen bir duruşun, o yaşamın rüzgarına kapılarak kimi de çok uzaklara savruluşun öyküsüdür yazamadığımız, kimi de yazmak için yürek teri döktüğümüz.
Her ne olursa olsun ve adına ne konulursa konulsun özü sevgi, sözü yaşamdır. İki kere ikinin dört ettiği gibi gerçek, bu toplamdan çıkarılan öz gibi bizi bize , hayatı felsefemize yansıtan mercektir...
Tebriklerim yürekten...
İçinizden ne dökülmüşse o. Allamadan, pullamadan.
Yaşam insanın dili döndüğünce anlattığı öyküdür...
Mesaj atmazsanız, farkedemeyecektim yazınızı...Hemen okudum...Bu günlerde iş yoğunluğundan ötürü ne şiire ne de eleştiriye zaman bulamıyorum...Sevgi temalı yazınız doğaçlama olmuş...İçinizden geldiği gibi...Anlam olarak fevkalede...Çünki zorlama olmadan duygular yansıtılınca fikirlerde akıcılık olışuyor...Tabi tarzınız farklı biraz...Vecize şekllinde cümleler halinde yazmışsınız...O nedenle cümlelerin her biri sevginin farklı bir yönünü anlatmış...Böylelikle yazı birbütünlük oluşturmamış...Anlatım tekniği olarak her cümlede aynı fiil çekimini kullanırsanız,cümleler birbirine bağlanır... Başlangıç olarak ben oldukça başarılı buluyorum...Daha da güzel olacağı belli...Yürekten tebrik ediyor,başarılar diliyorum.
Benim yazılarım dikkat etmişseniz litaretür taraması,alıntı...Yüzü aşkın kaynakça var...Kitap tamamlandı...Basılmaya hazır...Şiir kitabım yeni yayımlandığı için biraz bekleyeceğim...Bahara inşallah basılır,sizlere de takdim ederiz...
İstediğiniz için görebildiklerimi ifade ettim.Biraz da çekinerek...Çünki eleştiriyi herkes kaldıramıyor...Hep övünülsün isteniyor...Çok isteklisiniz yazma hususunda.İstemek yapmanın yarısıdır derler...Çok başarılı olacağınızı tahmin ediyorum...Başarılar dilerim, sağlıcakla ve sevgi ile kalın efendim...Entellektüel.
canandemirel
sevgiyle kalın..
Sevgidir en katı kalbleri bile yumuşatan.
Birbirlerini çok seven eşlerin çocukları, sevgiyle büyüdükleri için,aynanın üzerine düşen görüntüyü yansıttığı gibi, aldıkları sevgiyi dağıtırlar.
Sevgiyle büyüyen çocukların zekalarının da daha yüksek seviyede olduğu gözlemlenmiş.
Paylaşım için teşekkürler, sevgiyle kal arkadaşım.
canandemirel
'' Sevilmeden büyüyen insanlar içindeki boşluğunu paraya ve maddi şeylere vererek doldurduklarını gördüm. ''
Sevginin değerine katılmamak mümkün değil. Fakat yukarıdaki tesbite katılmıyorum. Çünkü en çok sevgisiz büyüyenlere örneğim ben. Ve asla paraya, maddeye önem vermedim. Yaşadıkça sadece sevgiyi aradım durdum. Çoğu zaman da karşılık beklemeden sevdim üstelik.
canandemirel
siz katılmayabilirsiniz ve farklı bir kişilik yapınız vardır ve belki de biryerlerden sevgiyi almışsınızdır ama benim tespitlerrim genelde doğru..
çok teşekkür ederim , yorumunuz açık ve anlamlı..
sevgi
sermayesiz bir yürek eylemi
insanın yüreğinde mutlaka var olması gerekn bir olgu
aslında sevgileri bencilce tüketiyor günümüz dünyası
sokaklarda yüzlerine baktığımız insanların kaç tanesini gülümserken görürüz?
oysa
ekmek gibi
su gibi
sevgiyi katık etmeli insan oğlu azar azar harcamalı ki tükenmesin
güzel bir yazıydı sevgili dost
sevgilerle kalın hep
canandemirel
çok teşekkür ederim
daima sevgiyle kalın..
Sıcacık bir yazıydı arkadaşım. Yüreği ısıtan sevgiyi konu almışsın. Söylediklerinin hepsine harfiyen katılıyorum. Sevgidir çorak toprakları yeşerten.. Şiirinize de fotoğraftaki kediciğe de bayıldım. Tebrik ederim. Sevgilerimle...
canandemirel
kedi kardeşimin sevgi yumağı adeta
o da sevilmeye bayılıyor her geldiğinde kedicik elimde kalıyor..
sıkıştırıp duruyorum..
sevgiyle kal...