YAŞAM- AK
YAŞAM-AK
Yaşamak...İçten geldiğince, gönülden damladığınca yaşamak.Bazen denize göz kırpan ayışığı parlaklığında, bir ormanın en derin kuytularının ürkekliğinde, gölde arz-ı endam eden bir kuğunun vakur ve edalı salınışında yaşamı bulmak.
Yaşamak...Gökgürültüsünün korkuttuğu yürek titrekliğinde,karıncanın tutturduğu ritmin istikrarında yaşamak.
Bazen siyah perdeli bir pencerenin kıyısından bakmak akan görüntülerin tekrar edilmezliğine,bazen pembe panjurlu sıcacık bir yuva hayaliyle demlenerek yaşamak.
Hayata tutun(arak), hayata tutul(arak) yaşamak.Tutmak bir köşesinden aşkla,yaşamın aklığını benimseyerek, akışkanlığını sindirerek yaşamak.Yürümek günleri,düşünmek, aramak, aşmak kendini.Bulmak sebeb-i aşkı.
Yaşama kamera objektifiyle bakan gözleri anlamıyla buluşturarak , bize verilmiş bu müstesna armağanın paketini merakla açmak, her yeni günü kazanılmış ilk gün, kaybedilecek son gün gibi görerek heyecanla karşılamak, ağırlamak.
Sonra dirilmek yaşamın ortasında, her solukta yeniden yaratılmak, tazelenmek.Varlığını, sorumluluğunu, anlamını, aklığını bulan bir can olmak.
CABÜLKA (M.B.AYDIN) 14 EKİM 2007
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.