GÜÇ BİRLİĞİ(44-Eğitici,Öğretici,Şiirli Öykü)

• 21 Aralık 2010 Salı 12:08:38

Mart ayının gelmesiyle ilkbahar yağmurları başladı.Bir hafta hiç durmadan çok şiddetli
yağmur yağdı.Dlağlardan,tepelerden,yamaçlardan gelen sel,yolları,köprüleri,evleri yakıp
yıktı.Merada otlamakta olan hayvanların çoğu sel sularına kapılarak boğuldu.Köy yolla-
rının ve derelerin çevresi koyun,kuzu, dana ölüleriyle doldu.Telefon direkleri yıkıldı.Okul
,sağlık ocağı ve köy odası sular içinde kaldı.Bir hafta boyunca telefonlar,televizyonlar
çalışmadı.Uzakta bulunan komşularımızdan bile haber alamadık.Şiddetli yağmurlar nedeniyle okulumuz bir hafta kapalı kaldı. Bir hafta sonra okulda buluştuğumuzda bütün
öğrencilerin üzgün olduğunu gördüm.
Kimi ailenin hayvanlarının sel sularına kapılıp kaybolduğunu,kimi ailelerin samanlığı ve
evlerini selin yıktığını öğrencilerin anlatımdan öğrendim.Çok üzüldüm.Her öğrencinin ver-
diği bilgi beni daha çok üzüyordu.Barış:
-Öğretmenim!Selenlerin evi yıkılmış.Her şeylerini sel alıp götürmüş.Selen de sel sularına
kapılıp yaralanmış.Onu hastahaneye kaldırmışlar.Durumu iyiye gidiyormuş.
Melisa:
-Cengiz amcaların on koyunu sel sularında boğulmuş.Remzilerin ahırını ve samanlığını
sel suları alıp götürmüş.Adil:
-Bizim evin merdivenleri selden yıkıldı.Ahırın yarısı da yıkılıp gitti.İki ineğimiz ile atımız
da sel sularında boğuldu.
Burcu:
-Öğretmenim!Selen’in ailesine Kızılay ve devlet elbet yardımcı olacaktır. Ben diyorum ki
Selenlere biz de yardımcı olalım.Aramızda bir komite kuralım.Para toplayıp Selen’in ailesine
verelim.Öğretmenimiz:
-Sevgili çocuklar!Yangın,sel,deprem büyük felaketlerdir.Bu gibi felaketlere uğrayanlara
gerekli maddi ve manevi desteği vermeliyiz.Ulus olarak acılarımız,sevinçlerimiz ortaktır.
Hepimiz sevinçte ve kederde aynı duyguları paylaşırız.Aynı şeylere sevinir,aynı şeylere
üzülürüz.Ulus olarak yardımlaşma ve dayanışmayı severiz.Ulusumuz dayanışmanın en güzel
örneğini Atatürk’ün önderliğinde gerçekleştirilen Kurtuluş Savaşında göstermiştir.Biz de
omuz omuza verip gücümüzü bieleştirmeliyiz.Burcu’nun söylediklerine ben de katılıyorum.Güç birliği yapmaya hazır mısınız?,dedi. Biz de hep birlikte:
-Hazırız öğretmenim dedik.
Hemen aramızda iş bölümü yaptık.Kamuoyu oluşturmak için olayı basına duyurduk.Ga-
zetelere yardım ilanları verdik.Bizlerin dayanışması büyüklerimizi de etkiledi.Onlar da kendi
aralarında para topladılar.Kasabadan bazı hayırseverler evin çimentosunu ve tuğlalarını
aldılar.Kamyonu olanlar kum getirdiler.Alınan diğer inşaat malzemelerini bedava taşıdılar.
Ev için gerekli inşaat malzemeleri bir ay içinde tamamlandı.Köylü imece usulu ile çalıştı.
Selenlerin evini bir ayda yaptı.Toplanan paraların bir bölümü ile de ev eşyaları alındı. Selen
iyileşip hastahaneden çıktı.Selen’i taşındıkları yeni evde ziyaret ettik.Selen ve ailesi çok
mutlu oldular.Selen’in annesi Duygu teze:
-Yavrularım!Sizler,dayanışmanın ve güç birliği yapmanın önemini bizlere gösterdiniz.
Bu davranışınız köyde yaşayan biz büyüklere de örnek oldu.Bundan sonra bizler de sizin
gibi güç birliği içinde olacağız.Bu arada Kızılayın iyiliğini de unutmadık elbet.Kızılay da en
güç anımızda yanımızda oldu.Bize sıcak bir aş verdi.Okuldaki Kızılay kolu çalışanlarına da
teşekkür ederim,dedi.Sonra da kendi yazdığı Kızılay şiirini okudu.
KIZILAY

Durmadan yağmur yağdı.
Evimizi sel aldı.
Kaldık sefil,perişan.
Yoktu yardıma koşan.

Gece açıkta kaldık.
Halimize ağladık.
Ne su vardı ne ekmek,
Ne de bir kaşık yemek.

Kızılay duydu geldi
Sıcak bir yemek verdi.
Kurdu hemen bir çadır.
Evimiz oldu hazır.

Sel,deprem bir felaket.
Başına gelir elbet.
Kızılaya yardım et.
Dar gününde davet et.

Müfit AKSAKAL
(Güç Birliği,Mir Yay. İstanbul 2009)