- 942 Okunma
- 15 Yorum
- 0 Beğeni
TOPUK İZLERİ
Bugün bir mevlide davetliydim. Çok yakın bir dostumun vefat eden ağabeyinin mevlidiydi.
Aynı evin yanındaki apartmanda genç kızlığım geçti. Dolayısı ile dostumun oturduğu evi çok iyi biliyorum. Yıllardır nice insanlar oturdular o evde. İlk sahibinden sonra hep kiracılar tarafından kullanıldı.
Mevlit okunmaya başlandı. Kulağım, mevlidi okuyan hocadaydı. Gözlerim, önce gelenleri taradı, üstünkörü. Sonra, zemindeki parkelere takıldı. Parkenin üstünde ki topuk izlerine takıldı.
…/…
Bir mekana gireriz ve kendimizi oraya ait hissederiz. O mekan, nefes almak gibidir, bizim için. Garip bir duygudur; Dejavu gibi.
Beylerbeyi sarayı böyle bir şeydir, benim için. Neden? Bilmiyorum – bilemem.
Her gittiğimde, aynı şeyi hissederim.
Merdivenlerden yukarı çıkarken, odalarında dolaşırken, garip bir duyguya kapılırım. Sanki bir kahkaha, saçlarıma takılacak gibi gelir, perdesinin bir kıvrımından. Ya da bir hıçkırık, düşecekmiş gibi gelir, Murano kristali avizesinin çanağından. Kapalı kapının arkasından, derin bir iç çekiş duyarım, sanki.
Tur bitip de merdivenlerden inmeye başladığımda; ipek kadife üzerine altın sırmalı entarinin hışırtısını duyarım. Her basamak inişte şıkırdayan, elmas küpelerin sesi çalınır, kulaklarıma.
İrkilir, yanıma bakarım, kimdir o? Diye.
…/…
Gözlerim, parkenin üzerinde ki topuk izlerine takıldı. Saymaya çalıştım, sayamadım. Bir kadına mı aitti? Yoksa çok kadından mı kalmıştı o izler? Yaşıyorlar mıydı, hala? Mutlu muydular, o izleri bıraktıklarında? Giderken mi oluşmuştu, izleri? Döndüklerinde mi?
…/…
“ El Fatiha “ dedi hoca…
Eser Akpınar
20.12.2010
İzmir.
YORUMLAR
Siz söyliyeceğnizi söylediniz.. Bizlerde anlıyacağımızı anladık kardeşim...
Selamlarımla....
Eser Akpınar
Yazının kısalığı verilen mesajın etkisini hiç de azaltmıyor. Tebrikler.
Eser Akpınar
"iz"lermi büyür yüreğimizde
yoksa büyeyen bizler miyiz
güzel anlatım
kutlarım
selam ve saygılar
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum Gülhun Hanım. Saygılarımla.
Bırakılan izler verilen nefesin yağışıdır en gerçek hayata...
Kutladım...
Eser Akpınar
En sonunda, el-Fatiha denildiğinde uyanacağımız bu fani hayatın acıları ve sevinçlerinin dilimizde bıraktığı sahte lezzetlerin sarhoşluğuyla kapılıp gidiyoruz bu aleme...
Topuk izerine dikkat ederseniz bulabilirsiniz ne yöne gittiklerini.
Ve daima gidenlerin izleri kalır eski mermerlerin yüzlerinde..
Saygı ile.
Eser Akpınar
Eser cim yine döktürmüşsün yüreğini..
ne kadar içimizde hep hissettiğimiz bir duyguyu kaleme almışsın..
bazen örneğin tuz öszcüğü ilk nereden gelmiştir...kim bu ismi vermiştir vb..vb..uzar gider zihnimizde sorular..
topuk ta öyle evet çoğu yerde hissederiz bunu acaba kim ne zaman gibi.
güzel paylaşım..
sevgi ile.
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum sevgili Hatice. Sevgilerimle.
İLAHİ Kİ NE İLAHİ.
Dost başa düşman ayağa bakar.
Siz topuk izine kadar inmişsiniz. Bu nasıl dostluk? :)))
Kabirdeki sual melekleri de sizin kadar incelerse yanmışız demektir.
Şeytan ve nefis insana oyunlar oynar. Saraylara, sultanlara imrendirir.
Şeytan nefsi şımartır ve ilahlık bile iddia ettirir.
Sultanların, padişahların bizden neyi fazla demeyin.
Bir adet Sultan koca ya da babaları vardı.
Yazı güzel ve çok da ilginçti.
Kutladım.
Selamlar.
Eser Akpınar
İmrenmek... Yok, aslında duygu tam olarak bu değil. Allah'a şükürler olsun ki, imreneceğim bir yaşam yok yakın ve uzak çevremde, dünde de bugünde de. Garip, mistik bir duygu bu. Hangi tarihi mekana gitsem, hissettiğim bir duygu. Oralarda, benden önce, birilerinin yaşadığını, yürüdüğünü bilmek...
Teşekkür ediyorum Engin Bey. Selamlar, saygılar.
Parkedeki izler size neler hatırlattı...
Binaların ve eşyaların da yaşanmışlıkları ve hatıraları var acı, tatlı.
Ben de sizler gibi çocukluğumun geçtiği muhite gittiğim zaman o hisse kapılırım.
Geçmişe ait izler bulmak mı maksadım, değişmenin verdiği farklılık mı kafamı karışıran bilemem.Galiba kendimizden bir şeyleri görme özlemi ...
Yazınız düşündürdü bir an, hakikaten tarihi binaların da bir ruhu var, bizlere bunu hissettiren.
Yazdığınız gibi başımızı çevirsek, ağır ipekten etekler hışırdayacak gibi.
Off çok uzattım, yazınız beni nerelere götürdü.
Çok başarılı bir kalem, sabah sabah neler anımsattı bana.
Tebrikler, siz hep hissettiklerinizi yazın, beğenerek okuyorum Eser kardeşim, selam ve sevgiler.
Eser Akpınar
Çok teşekkür ediyorum. Sevgilerimle.
Nermin Kaçar
Ufacık izler nasılda geçmişe götürüveriyor insanı.
Yazının içinde kayboldum ve bir an kendimi sizin yanınızda sarayı gezerken buldum. Bir zamanlar oralarda da yaşayan hayatlar ve geçmiş olması hem ürkütücü, hem de onu hissetmek ve bilmek müthiş bir duygu.
Kimbilir ne sevinçler, ne acılar yaşanmıştır ve kimbilir kimlere yuva olmuştur düşüncesi...
Sevgilerimle...
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum Nurcan. Segiler, selamlar.
Yine içinde kaybolduğum bir yazını okumanın keyfini yaşıyorum. Bilgi birikimi bir kalemi okumak gerçekten harika bir duygu sevgili Eser. Sevgilerimle tebrikler
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum arkadaşım. Sevgilerimle.
kalem tutku yapıyor....beynin en ince kıvrımlarına bile mesajlar gönderiyor...alzaymır hastalığına ön tedavi......dejavu......denzel waşington....saygılar yüklü kalem....
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum Tacettin Bey. Saygılar, selamlar.
Nostaljik bir yazı mı desem acaba?..
Yazılarınızın koliği oldum.Okumadan yatmıyom valla. Az daha geç kalacaktım:))))
Selamlar,İzmir'e.
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum Ayhan Bey. Selam olsun tüm sevdiklerinize.
İlahi arkadaşım, insan neler de düşünüyor değil mi? Hele saray gibi boş ve gizemli yerlerde insan kendi düşüncelerinden bile ürküyor. sevgimle...
Eser Akpınar
Teşekkür ediyorum sevgili Emine...