SEN BENİM DİŞ AĞRIMSIN

• 19 Aralık 2010 Pazar 11:54:40

Merdivenlerden süzülürken düşünüyorum , ne olabildim, ne olmak istedim hedeflediğim yaşam koşularına ulaşmak için ne büyük hayallerim vardı ki; aslında hayallerim hedeflerimdi.
Hayallerim renkliydi. Ama ne yazık ki ulaştığım hedeflerim siyah beyaz, şiirlerimde hep umut sözcüklerini ağıt nağmesinde söyledim. Farkında değildim umut, umut diye haykırırken sıcak gözyaşlarımın yüz hatlarımı derinleştirdiğini. Önceleri bağırdığımda ardında bir oh çekiyordum, şimdi bağırıyorum yüreğim parçalanıyor duyan yok beni, içim daraltıyor ,yok olacakmışım gibi bazen de içimde bir coşku birden beliri veriyor, ben o zaman kendimi dünyanın en iyi şairi gibi görüyorum.
son zamanlarda bu duygular azalıyor bende sebebini bilmiyorum, bir insana yoğunlaşırsın hayatını yeniden kurgularsın onun sevdiği şeylere kendini şartlandırırsın, mesela o çikolata sever, sen sevmesin ama onun için alırsın, beklersin ki bir cümlecik konuşsun ve sende cebinden çikolatayı çıkarıp verirsin , başını hafif eğip mahcup ama sevimli aynı zamanda çekici bir gülüşle birden yüzüne bakınca unutuverirsin derdi kederi, dünyanın en büyük şairi olur, yada suratını asar senle bir tek kelime bile konuşmaz , birden yok olacakmış hissiyle daralırsın, çikolata cebinde erir alıp sen yersin sevmediğin halde.
Gözyaşlarının yüz hatlarını derinleştirdiğinin farkına varırsın. Artık seni görmek istemez, yüz hatların daha da derinleşir, ondan uzaklaşırsın ama daha çok onu düşünürsün, içinde pimi çekilmiş bir bomba var, ama sen paniklemesin. Her sabah bir hüzünlü çikolatayla başlarsın güne, dişlerin çürür ama ne diş ağrısı ne pimi çekilmiş bomba daha büyük bir acı var senin kalbinde.
“kalbim dinamit kutusu”
(ahmed arif)

Umut insanı yaşatandır. Bazen eşiğine düşersin Azraillin; o gözleri görebilme umuduyla yeniden yeşerirsin, alaycı bakar arzaille, Dünyanın en büyük şairi;
yazar umuda dair şiiri, onun geçme ihtimali olan bütün sokakları dolaşır ağrısa da dizleri dolaştığı yerlerde dökülür; gümüş rengi ıslak dizeleri. Bütün çikolataların tadını ezberlemiş, yüzlerce kadını ona benzetmiş, kaldırım taşlarına içindeki volkan akmış ; bir daha o mahcup gülüşü görebilme umuduna varlığını borçlu tutmuş. Bir gün aniden karşılaşırsa belki kalbi duracak ama ölemeye değecek mi? çikolata ..

“Bence şimdi sen de herkes gibisin”
(nazım hikmet)
Bazen soruyorum aşk nedir? Âşık olmak nedir? Uçsuz bucaksız sonsuz karanlıkta tek başına kalmak. Vurulmak kaza kurşunuyla ölmek nedir? Yürüdükçe yollar bitmez. Yan, yana yürürken çok çabuk biten aynı yollar değil mi? Yan, yana yürürken dünyanın en büyük şairinden; en güzel şiiri dinlemek, ama şiir çok kısa çabuk biterse, sen yeniden uzatmaya çalışırsın, ama şiir yama tutmaz. Dünyanın en büyük şairinin intiharıdır. Kabullenemez


“yazsam kıyamet koparır dizelerim ama yazacağım!..”
(kazım demir)

Sızlıyor sanki ortasına bir çivi çakılmış durmadan kanıyor başımı duvarlara vurma isteğim her saniye daha çok artıyor başım zonklarken bilincim rayında çıkmış bir tren kimi devriliyor hayatımı yeniden;
Derliyorum, bir çok şeyi bilincimde silerken yenilerine patavatsızca sarılıyorum. Dişim ağrıyor ağız dolusu küfür gibi, çektirmekten korkuyorum acısı bir yana; benden bir parça eksilecek.
Sen artık otuz iki dişimin tamamında ağrımsın. Hepsini çeksem ne kalacak ama iyileşmeyecek çekilecek. Bir gün zamansızca ölüm baş ucuma ilişecek artık. Bir yanım yetik diğer yanım direnemeyecek , etimle kemiğimle toprak olacağım, Kalbim ve beynimle aşkı artık algılamayacağım, acıyı hissetmeyeceğim zamana yenik isyanlarla ;eksikliklerime şansızlığı yamamayacağım. Sadece diş ağrısını sana bırakmak için hoşça kal diyeceğim

KAZIM DEMİR