sevgili biliyorum ki sen ve ben ne ayrı olabildik..........ne gayri ..........kalabildik.........aşk ın geldiği yerde ar ve namus kalmaz arkadaşım......beynim çatlayacak.........kolay değil........sevmek..........ve sevgiyi..........tanımak çokzor..........çünkü hicab koyduk............aramıza........üstümüze...........şeş cihet ...........örtüntük...........tanıyamıyoruz ne kendimizi..........ne Aşk hamilerimizi............susmak düşüyor son çare.........Leyla diyorum kendime Leyla bir gün ansızın bekleyişlerin karşına çıkarsa ansızın ölebilirmisin?....Hani diyor ya Sadık isen öl!.........şiirlerini unut........konuşmayı..........nefes almayı bile terk et.........ben.........hayatın cidal ..........olduğuna.........ev......birahmet.......olduğuna inanmıyorum........ben hergün kapımıza gelen Yusuf ları Züleyha ları def ettiğimize inanıyorum.........kendimizi öyle kutsadık ki öyle bilgilendik bilgi olduk ki Aşk arif değil gözlerimize..........ne kadar unutur sak ve ne kadar utanırsak var lığımızdan öylece dualarımız açar esrar perdelerini..........BEN DÜNYANIN SADECE KENDİMDEN İBARET OLDUĞUNA İNANIYORUM..........LA OLMADAN...........İLLALLAH DA DİRİLEMEZSİN..........

Tek kelimeyle hariki ötesi bir yazı olmuş. Bu ne büyük yürek böyle bu aşkı saklayacak varmıdır ki bu hayatta ?yüreğinize sağlık güzel şair saygıyla kalınız.....

Aynı yerden bakabilmenin tüm zevkini tattığım bir yazı olmuş.Ellerinize sağlık.

Çok çok güzel.
Duygusal ve emek işi.

Tebrik ederim.
Selamlar.