Güneşli çok güzel bir gündü.Babamla çiftliğimize gidiyorduk.Köpeğimiz Çomar’da kuyruğunu sallayarak önümüzde gidiyordu.Çomar,birden bire adımlarını yavaşlattı.
Kulaklarını dikti.Kuyruğunu sallamaya başladı.Başını biraz aşağıya indirdi.Av kokusu
almış gibi sağı solu koklayarak yürümeğe başladı.Ben,çevremizde kurt,ayı,çakal gibi
hayvan var diye korktum.Babamın elini sıkıca tuttum.Korktuğumu anlayan babam:
-Korkma oğlum!Bu saatte buralarda vahşi hayvan olmaz.Köpekler vahşi hayvan kokusu
aldıkları zaman havlarlar dedi.
Babamın söylediklerinden sonra korkum geçti. Babamın elini bıraktım.Çomar’ın kok-
layarak yaklaştığı yolun kenarına baktım.Tozlu kısa otların arasında sarı gagalı bir
serçe yavrusu gördüm. Babama:
-Babacığım!Burada bir kuş var.Çok da küçük dedim.Babam geldi.Kuşu almadan:
-Aaa!Bu daha yavru.Kanatlarını zor hareket ettiriyor.Buralarda yuvası olmalı.Ya da bu
ağacın altındaki yuvasından düştü,dedi.
Babam sözünü bitirmeden Çomar ağzını açıp yavru kuşa yaklaşmaya başladı. O sırada
yanımızdaki çam ağacının dalları arasından sarı gagalı,mavi göğüslü bir serçe çıktı.Ha-
vadan taş düşer gibi Çomar’ın önüne indi.Korkusuz anne serçe acı acı öterek Çomar’a
saldırdı.Anne serçe Çomar’ın kocaman ağzından ve keskin dişlerinden de korkmuyordu.
Yavrusunu kurtarmak ve Çomar’ı korkutmak için daha acılı ötüyordu.Babam,Çomar’a
kızdı.Çomar,yavru serçe ile korkusuz anne serçeye saldırmadı.Yavaş yavaş geri çekildi.
Babam,yavru serçeyi alıp yuvasına koydu.Anne serçe de babamın başına gagasıyla vura-
cakmış gibi birkaç takla attı.Sonra da yavrusunun bulunduğu yuvanın olduğu dala kondu.
Babam:
-Barış oğlum! Anne serçenin yaptığını gördün mü?Ana yüreği böyledir işte.Analar her
türlü tehlikeye karşı yavrularını canları uğruna olsa bile korurlar.Bu gördüklerin sana
ders olsun.Hayvan bile olsa anaların yavrularını nasıl koruduklarını hiç unutma.Yaşamın
süresince de sakın anneni üzme!dedi ve benim yazdığım şiiri okumamı istedi. Ben de
kendi yazdığım aşağıdaki şiiri okudum.
BABA ÖĞÜDÜ

Babam dedi ki bana:
Bir öğüdüm var sana.
Sakın bir gün olaki
Kızmayasın anana.

Annendir evimizin,
Kanı,canı direği.
Benden çok annenizin
Vardır size emeği.

Üzme anneni sakın!
Benden çok size yakın.
Kardeşinle birlikte
Annenize iyi bakın!

O gün babama söz verdim.Annemi hiç üzmeyeceğim.
Yaşasın bütün anneler!
Yaşasın korkusuz serçe!

Müfit AKSAKAL
(Korkusuz Serçe,Mir Yay. İstanbul 2009)