gecenin karanlığını severdin...bense el ele insan içinde yürümeyi!sen dokunarak ilerlemeyi,ben sonsuz
sevgiyi...
oysa bir telefon sesine durup ben ölünceye dek bekleyecek kadar hassastı yüreğim.seninle yaşadığım bir şarkıyı duyunca akıverecek kadar tetikte
gözyaşım.
sen seversin diye
geceyide severdim.seni öldürmesin diye
sevgim,gittim!
sen istedin diye,sen sevesin diye güvercindim.sırf sen sevesin diye;ki ben sevilmeyi değil sevmeyi severdim.kanatlarımızın rengi benzerdi birbirine,tonu farklıydı....
sen sevmeyi severdin,iki kişilik sevişmeleri,bense yanlız sevmeyi,sevilesin diye!
bu saatler yine senindir.nerelerdesin?ben artık eskilere dönüyorum diye keşke sende eskisin.madem yine bulanıyor gözlerin
yeşile seni seven çok olur beni seven tek!