Ne kadar popülersin o kadar para…
İyi bilir bunu bizim insanımız, iyi duyumsar hatta iyi çanak tutar.
Popüler olma sevdasına yalanı da, yılanı da hamutuyla yutar hatta… Sonra da yutulan o yılan gelir seni sokar hem de panzehiri Kaf dağının ardındaki devin yastığının altında saklıdır…
Önceleri çocuğumuz keyif aldığı için sokakta futbol oynuyor diye kulak kıvıran ana baba, şimdi çocuklarımıza paralı hocalar tutup, bir ihtimal de olsa diyerek para basma makinesi haline getirmeye çalışıyoruz. Pahası ne olursa olsun…
Ne kadar şöhret, o kadar yeşiller, morlar, maviler… Yani renk renk yaşam…
Futbolcu olamayanlar ne olacak?
Köy damlarında okul yüzü bile göremeyen masumlar?
Bırakın ölsünler açlıktan, kimin umurunda…
Çünkü ölmezlerse ileride futbol terörü adı altında ya öldürecekler veya öldürülecekler…
TV ve gazetelerin ilk sayfalarında önceleri;
Damdan düşen,
Banka soymak için yeraltı eşen,
Eşini bıçakla deşen,
Trafik canavarının dişlerini çeken, haberler görürdük…
Ya şimdi?
Bu haberlerin yanına bolca kanlı eklentilerimiz var artık…
Döner bıçağıyla diğer futbol kulübünün taraftarını kesen,
Taşlı sopalı hücumlarla yol kesen…
Bunlara daha nicelerini eklemek bizim insanımızın becerisine ve zekâsına kalmış tabiî ki.
Korkarak parmak kaldırıyorum sadece bir soru soracağım…
‘’Ne olacak bizim halimiz’’?
Aslında bu oyunun sonu başından belliydi, futbola olan aşkımızın meyvesini işte böyle topluyoruz.
Bazen çokta geç kalmadık diye umuyorum ya da ummak istiyorum.
Yine korkarak el kaldırıp söz alsam.
Bir defaya mahsus stat da maç izlemek için alacağımız biletin parasını yoksul bir aileye ayırsak?
Yüzler gerildi mi ne?
Zorlamanıza gerek yok hayal gücünüzü, sadece düşünün…
Bir stat dolusu insanın harcadığı bilet parası, bir köyün eğitim ve öğretim için bir yıllık geçimliği…
Bu kadar basit…
Evet basit…
Biz severiz basit olan her şeyi…
Basit para kazanmayı,
Basit aşkları,
Basit yaşamları…
Bu basit o sizin basitlerinizden değil mi yoksa?
Dilek SOYSAL