Bulut oldu sözlerim, yağmur yağar birazdan
Seviştir, seviştirebilirsen sana sözlerimi
Çağırın şu yorgun kuşları aşk dergâhıma
Yıldırımlar düşmeden, bu şehir yıkılmadan.

Akıntıda sürüklenen bir yapraktı geçmişim. Baharın dağlara erken indiği bir mevsimdi buluşmamız. Yağmurlar günlerce yağmış, kir pas içerisindeki şehir pırıltılı bir güne uyanmıştı. Gözlerine takılı kalıp, acımın damar uçlarında yüreğinin kapsülleri patlamıştı.

Seni sevmelere durduktan sonra da fırtınalarım hiç dinmedi masal kuşum. Estikçe sen yüreğimde kaçtım ıssız kuytulara. Geri dönülmez ırak bir yol oldun bende. Uzun kirpiklerine sevdalı bir deniz yıldızı oldum seni sevdikçe.

Güz yarım ve tamamlanmamış bir mevsimdir güzelim. Kalabalık caddelerde, vitrinlerde başın döner kendine dönünce. Neyi özlediğini, ya da neyi çok sevdiğini işte o zaman daha çok anlar, bozkırlarda göğe bakarak yıldızları düşleyen bir çoban olursun sen de. Düşündüğün bir sözcük, belki de bir nakarat olur ansız, yazmak isteyip de yazamadığın bir dize olursun boğazında düğümlenen sözcüklerle.

Yasemin de bir çiçektir anlayacağın. Saatlerin uçarı bir yolculuğa çıktığı anlarda bir deniz olur kimi zaman düşlerinde. Geride sadece tuzların kaldığı hayat ıslanışında ağlayışlar, pişmanlıklar ve keşkeler doldurur bir zaman sonra yaşantıları. Uçkuru toplanmamış iğrenç arzuların ütopyasında bir demet çiçekle satın alınır hayaller. Başarıya uzanan yol pembe gecelerden geçer her devirde ve geride kalan gözyaşlarıdır unutma.

Gizli bakışlarla süzerken sen bu çirkeflikleri koyu bir karanlık geçer film şeritlerinden. Fragmanların albenisi yüksektir ve bu filmin devamı asla yoktur. Dökülür en nadide çiçeklerin bile yaprakları. Aşk şarabı, mevki düşlerini büyütür. Çürümüş bir et yığını olur güzellik bir zaman sonra. Güzelliği beş para etmez ve girer o da bu filmin makaslanmış karelerine.

Bir deniz olsun bundan böyle düşlerinde. Her denizin üzerinde bir yakamoz ışıltısı vardır unutma. Güneşin yontular sunduğu akşam saatlerinde kıyısız bir deniz düşlerinde olmasın sakın. Bugüne kadar değiştirilemeyen, bundan sonra da asla değiştirilemiyecek gerçekler için heder etme kendini. Aldanış bir yankıdır unutma ve ne sen, ne de başkası silemez ihanet mırıltılarını.

Paralanmış şu ozan gönlümde acılar ve sevgi sorularıyla geçti ömrüm. Islıklarımı kimselere duyuramadım ve bu zaman tünelinde şiirlerimle bir başıma kaldım. Bahçemdeki güz gülleri yapraklarını hiç bir zaman dökmedi ve bana ihanet etmedi. Şarkılardan yüreğimi dağlamam, masallardan kendimi kandırmam bitmedi. Kimler girdi yüreğime kapımı çalmadan. Kanımda çıralar yandı ve ıslandım nisan yağmurlarında.

Şimdi bir küçük dünya yarat sen de sevginle. Kıyısında çiçekler açan bir göl seç kendine. Yüreğindeki karanlıkların perdesini sonuna kadar aç. İçinin zincirlerini un ufak edip sevginle ve bedenindeki son ağustos ateşiyle koş gel gönül bahçeme. Seni sevmelerin yıldız duruşlarında çiçekler süreyim gece kokulu saçlarına. Dudaklarının öldüren iksirlerinden bir ölümsüz ozan doğsun yeniden. Sesimiz büyüsün, gece inlesin ve uğultulu bir ormanda bedenimiz bulsun birbirini.

Aldırma bebeğim bir daha sakın, gülüşü dudağında sönen sahte kraliçelere. Sessizliğin sesine bir kahkaha olsun duruşun. Düşlerindeki ressamlara bir portre ol sözlerinle. Yaşamın fırçasında gizlenen tüm eşsiz güzelliklere bir tema ol yüreğindeki sevdayla. Şakaklarında atan kinin kurşununu göm artık gönlünün bahçesine. Bir ses, bin korku doğurur unutma ve gözlerindeki yaşın pınarlarını döndür artık ülkemin doğurgan topraklarına.

Selahattin Yetgin