Öğretmenimiz bugün çok sevinçliydi.Sınıfta biraz gezindikten sonra dedi ki:
-Sevgili çocuklar!Bu dersimizde hepimizi ilgilendiren evimiz ve ailemiz konusunu işletece-
ğimiz için çok mutluyum.Arkanıza yaslanın ve beni dikkatle dinleyin diyerek anlatmaya baş-
ladı:
Her canlının soğuktan ,sıcaktan ve tehlikelerden korunması için sığınacağı bir yuvası,
barınağı vardır.İnsanların barınağına "ev"denir.Her ailenin yaşadığı bir evi vardır.Her
insan kendi evinde ailesiyle birlikte huzur ve güven içinde yaşar.Aile en küçük topluluk-
tur.Anne,baba ve çocuklardan oluşan topluluğa "aile"diyoruz.Büyük anne,büyük baba ve diğer akrabaların bir arada yaşadığı "büyük aileler"de vardır.Anne,baba ve çocuklardan
oluşan aileye" çekirdek aile"diyoruz.Anne ve baba birbirine" resmi nikah" denilen evlilik
bağı ile bağlıdırlar.
Aile ilişkileri karşılıklı sevgi ve saygıya dayanır.Karşılıklı sevgi ve saygı ise aile birey-
lerini birbirine bağlar.
Aynı anne ve babadan doğan çocuklara"kardeş"denir.Büyük erkek kardeşe"ağabey",
kız kardeşe ise"abla"denir.Kardeşler birbirine "abla,ağabey,veya canım kardeşim,sevgili
kardeşim"gibi güzel ve gönül alıcı sözlerle hitap ederler.
Anne ve baba çocuklarına ya adlarıyla ya da "yarum,kızım,oğlum,evladım"diye sesle-
nirler.Çocuklar anne ve babalarına"anne,baba,anneciğim,babacığım"derler.
Aile bireyleri acı ve tatlı günleri birlikte yaşar,mutlulukları birlikte paylaşırlar dedi ve
sordu:
-Ailemizde iş bölümü,akrabalarımızla olan ilişkilerimiz nasıl olmalıdır?Konuşmak isteyenler
parmak kaldırsın.İlk sözü Yalçın aldı:
-Ailede herkesin bir görevi vardır.Şehirde yaşayan ailelerle köyde yaşayan aile bireyle-
rinin görevleri farklıdır.Köylerde yetişkin aile bireyleri hep birlikte tarlada,çayırda,bağda,
ormanda vb.çalışır.Baba daha çok zor ve ağır işlerde çalışmak zorundadır.Büyük çocuklar
küçük kardeşlerine bakar,koyun,kuyu vb otlatırlar.Anne ise genellikle ev işlerini yapar.
Şehir ve kasabalarda yaşayan ailelerde ise iş bölümü daha belirgindir.Çalışanlar işine
gider.Evde kalanlar,günlük işleri yaparlar.Çocuklar da tatil günlerinde gazete,yumurta
almak gibi küçük ve belirgin işler yaparlar.Evin temizlik ve diğer işleri aile bireyleriyle
birlikte yapılır.Örneğin,bizim ailede tam bir iş bölümü vardır.Evimizin üç odası bir mut-
fağıvar.Evimizin genel temizliğini pazar günleri yaparız.Hepimizin yapacağı görev belli-
dir.Annem bu sabah kahvaltı yaparken dedi ki:
-Yavrularım!Pazar günü hep birlikte sinemaya gideceğiz.Evimizin genel temizliğini
bugün yapalım.Hep birlikte"Olur."dedik.Annem:
-Haydi herkes işinin başına dedi.Ben,odamı düzenledim.Kitaplarımı,oyuncaklarımı yer-
lerine yerleştirdim.Kitaplığın tozunu aldım.Babam,camları sildi.Annem bulaşıkları yıkadı.
Ablam her yeri süpürdü.Annem,yaptığımız işleri kontrol etti:
-Çok güzel olmuş.Elinize sağlık.Hepinize teşekkür ederim,dedi.Babam:
-Bu dayanışma ve iş bölümü ile her güçlüğü yeneriz.Babamın bu sözlerinden sonra ben
"Evimiz",ablam da "Ailemizde İş Bölümü"şiirini okuduk.
EVİMİZ

Çok güzeldir evimiz.
Onu pek çok severiz.
Her tarafı tertemiz,
Burda rahat ederiz.

Küçük bir bahçesi var.
İçi ağaçla dolu.
Ağaçların meyvesi,
Doldurur sağı,solu.

Üç tane odası var.
En güzeli benimki.
Odamın duvarında,
Vardır Ata’mın resmi.

AİLEMİZDE İŞ BÖLÜMÜ

Evde var iş bölümü,
Herkes bir iş yapıyor.
Annem dikiş dikiyor.
Ablam ders çalışıyor.

Ben okula giderim.
Evde ayrıdır yerim.
Babam durmadan okur.
Ninemse kilim dokur.
Aysun:
-Geleneğimize göre aile toplumun temelidir.Üzüntüleri,mutlulukları ortaktır.Ailede düzen,
huzur,sevgi,saygı ve dayanışma esastır.Aile bireyleri arasında çok kuvvetli bağlar vardır.
Ailenin huzur ve mutluluğu için her fedakarlığa katlanılır.Ailenin oturduğu konuta izin
almadan girilemez.Arama yapılamaz.Eşyalarına el konulamaz.
Aile bir eğitim kurumudur.İyilik,doğruluk,güzellik gibi değerler ailedeöğrenilir.Dini
inançlar,gelenek ve görenekler de ailede kazanılır.
Türk ailesi konukseverdir.Dürüstlük,çalışkanlık,alçak gönüllülük,yardım severlik,mertlik
Türk ailesinin özellikleridir dedi ve aşağıdaki şiiri okudu:
ANNEM

Canım annem,güzel annem!
Seni pek çok seviyorum.
Gece gündüz hayalimde,
Ben,seni hep görüyorum.

Sen olmazsan ben olmazdım.
Emzirmezsen büyümezdim.
Öğretmezsen bilemezdim.
Seni pek çok seviyorum.

Canım annem,güzel annem!
Emeklerin unutulamaz.
Yerini kimse tutamaz.
Seni pek çok seviyorum.

Adil:
-Kan veya evlilik yolu ile birbirine bağlı olan kimselere"akraba" diyoruz.Kardeşler ve amca-
lar ile bunların çocukları birbirine kan bağı ile bağlıdırlar.Evlenerek kızlar da aileye"evlilik
bağı"ile bağlanırlar.
Babamızın ve annemizin babası büyük babamız,anneleri de büyük annemizdir.Büyük
babaya "dede",büyük anneye"nine"de deriz.Babamızın erkek kardeşi amcamız,kız kardeşi
halamızdır.Annemizin erkek kardeşine "dayı",kız kardeşine"teyze"deriz dedi ve aşağıdaki
şiiri okudu:
AİLEMİZ

Anne.,babam,kardeşimle,
Çok mutlu bir aileyiz.
Büyük annem,büyük babam,
Hepimiz bir aileyiz.

Babam,amcam aynı kandan,
Annem,teyzem aynı candan,
Aynı soydan,aynı boydan,
Hepimiz bir aileyiz.

Büyük babam öğüt verir.
İşi aklıyla çevirir.
Babam evin direğidir.
Hepimizin yüreğidir.
Serpil:
-Amcamızın,dayımızın,ağabeyimizin eşleri "yengemiz"olur.Teyzemizin,halamızın,abla-
mızın eşleri de "enişte"mizdir.Kardeşlerimizin çocukları yeğenimizdir dedi ve aşağıdaki
şiiri okudu:
BABA ÖĞÜDÜ
Babam dedi ki bana:
Bie öğüdüm var sana.
Sakın bir gün ola ki
Kızmayasın anana.

Annendir evimizin,
Kanı,canı,direği,
Benden çok annenizin,
Vardır size emeği.

Üzme anneni sakın!
Benden çok size yakın.
Kardeşinle birlikte,
Annenize iyi bakın.

Faruk:
-Evlenen eşin babasına kayın baba,annesine kaynana deriz dedi ve aşağıdaki şiiri okudu:
BABACIĞIM
Evimizin direğisin,
Hepimizin yüreğisin.
Bize öğütler verirsin,
Benim canım babacığım!

Sabahları uyumazsın,
Gündüzleri yorulmazsın.
Hiçbir zaman boş durmazsın.
Benim canım babacığım!

Ilgın:
_Evlenen kadının kız kardeşine "baldız",erkek kardeşine"kayın birader"deriz dedi ve aşa-
ğıdaki şiiri okudu:

DEDEM

Dedem eve gelince,
Sorarım bir bilmece.
Başlar hemen eğlence,
Oynarız gündüz,gece.

Dedemi çok severim.
Çağırdımı giderim.
Okşar kulaklarımı,
Öper yanaklarımı.

Cepleri şeker dolu.
Verir ağzıma yerim.
Boynuna sarılınca,
Tontonsun dede derim.

Yaşasın evimiz!
Yaşasın ailemiz!

Müfit AKSAKAL
(Evimiz ve Ailemiz,Mir Yay. İstanbul 2009)