KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Küstüm
Hiçbir edebi değeri olmayan, günün anlam ve önemini belirten tamamen duygusal olan yazımı tam bitirmek üzereyken, teknoloji özürlü olan biri olarak nereyi tıkladıysam artık, word penceresinin sağ alt köşesinde alengirli birşey çıktı.
Nota şeklindeydi ve fıldır fıldır gözleri vardı. İnsan desen insan değil, hayvan desen hayvan hiç değil...Hişştt pişştt dedim ama nafile, gitmeye gönlü yok. Rasgele tuşlara basıyorum onu yoketmek için, bir türlü gitmiyor. Ben de son bir hamleyle simgenin üzerini tıkladım, orada dört tane seçenek çıktı.
Birinciyi tıkladım birşey olmadı, ikinciyi tıkladım birşey olmadı, üçüncüyü tıkladım bişey olmadı, artık okumadan şuursuzca her seçeneği tıklıyordum dördüncüyü tıkladığımda birşey oldu...Olan şey; word sayfam kapandı...Yaptığım işin özü, “bu dosyayı saklamak istiyor musunuz” sorusuna “hayır” cevabını vermiştim.
Bunu sayfam kapandıktan sonra öğrendiğim için öğrenmem bir işe yaramadı...
Kibar kibar söylendim tabi ve Mert’den yardım istedim. O da söylene söylene geldi ve “anne ya nereye basıyosun anlamıyorumki” diyerek yeni bir word sayfası açtı. Sayfa açılır açılmaz benim fıldır fıldır bakan simgem yine karşıma çıktı. Basit bir hareketle Mert onu gizledi. “Ellerine sahip ol anam” diyerek misafirimiz olan arkadaşı Kutlu’nun yanına odasına geri döndü.
Bu arada olan benim yazıma oldu. Aynı konuyu tekrar yazmak istemedim, soğudum konudan. Hep o aptal simge yüzünden.
İçime oturdu yazı bütüm şevkim kaçtı. Kalktım yerimden evde birkaç tur attım sıcaktan nefes alınmıyor, iyice stres oldum. Televizyon açık ve haberler felaket tellalı gibi. Bugün yürüyüşümü de yapmadım küstüm yazıya.
:))))) Küstüüümmm küstümmmm...Padişahın kızıııı olsaann küstüümmmm...Küstüüümmm...
Bu şarkıyı çok severim. Yeğenim Ahmet askerdeyken birgün telefon açtı. Kurduğu ilk cümle, “teyzecim hemen televizyonu aç “küstüm” şarkısını dinle...Burada dinlediğimiz tek şarkı o" dedi ve telefonu kapattı.
Hemen telaşla televizyonu açtım nedir bu şarkı diye
Ve işte çıkan şarkı;
Küstüüümmm küstümmmm... Padişahııınnnn kızıııı olsaann küstüümmmm... Küstüüümmm...
Ben de Ahmet’ime küstüm, bana bu şarkıyı cebren ve hile ile ezberlettiği için...
:) İyi bayramlar...
YORUMLAR
Esma KAHRAMAN
:) Sevgiler Sayın Yazarım.
çözüm
Eser Hanımın dediği gibi
bende sık kaybederdim yazılarımı
ama deneye boza öğreniyor insan
en iyi yardımcılarımda çocuklarım benim
sizin gibi
sevgiler sayın yazarım
Esma KAHRAMAN
:))))))))))))))))))))))) Gavur yapmış icadını kahrını biz çekiyoruz.
:) Sevgilerimle sayın Yazarım.
Yazılmış bir yazıyı insan kaybedince gerçekten kötü oluyor. Bir daha o hevesi kaçıyor hakikaten. Canınız sağolsun. Bu yazınız da çok güzel. Sevgilerimle..
Esma KAHRAMAN
:) Her daim kazananlardan olalım inşallah.
Sevgilerimle Sayın Yazarım.
Benzer bir küskünlüğün ardından öğrendiklerim:
1- Word açılır. Yazının başlığı yazılır. Masa üstüne kaydedilir.
2- Her paragraf sonunda, kaydet düğmesine basılır.
Küse küse, küsmemek için korunmayı öğreniyor insan...:-))) Sevgiler yüreğinize.
Esma KAHRAMAN
:))))) K:üse küse ben bunu öğrendim.
:)) Sevgilerimle Sayın Yazarım.
Siz oficenin yardımcısı yüzünden word belgenizi kaybetmişsiniz, yeni pencere açıcam diye pc den kalkıp evin pencerelerini açanlar var, daha neler neler ey ablam benim sen hacker gibisn maşallah:)
Esma KAHRAMAN
O dönemlerde ben İzmir'deyim aile İstanbul'da...
Ablam ve yeğenimle msn de cam açık şekilde konuşuyoruz. Bir saate yakın konuştuk ve sonunda ablamın bana sorduğu soru;
'Esma sende cam var mı?'
Cam o saniye kapandı... Yeğenim bilgisayarı kapatmış....
:))) Sevgiler Sayın Yazarım.
Esma KAHRAMAN
Sevgiler Sayın Yazarım.
Hanımefendi , Mert gibi (Allah bağışlasın) bir yardımcınız var.Ne güzel...Azıcık mırıldanarak ta olsa çözümlüyor.Biz de o da yok.Böcek çıkınca tekme tokat saldırıyoruz.Allah'tan alet benim gibi beceriksizlerin zulmüne dayanıklı,bozulmuyor kolay,kolay.
İyi akşamlar ,tebrikler,saygılar efendim.
Esma KAHRAMAN
Benimki 10 parmak daktilo niyetine :)
O da yetmiyor gibi her gönderileni alıyodum, sürekli virüs giriyodu. Çocuk formatlamaktan isyan etti sonunda.
Senin işin daha zor tabi...
:) Sevgiler Sayın Yazarım.
