Geçmişin Tozlu Anıları

• 15 Aralık 2010 Çarşamba 21:35:42

Bilmem hangi baharın sonunda yalnızlığımı gidermek için kaç şarkı söylemişimdir koltuğumda. Ve hangi sevdayı tekrar tekrar gözümün önüne getirip yeniden yaşamışımdır o neşeli yıllarımı, günlerimi, anlarımı... İnsan ne garip varlık dostlar? Ne garip varlıktır ki kendine acı veren hatıraları tekrar yaşayarak mutlu olmaya çalışır. Oysa giden gitmiş kalanlar da hayatın gerçekleridir.
Şöyle bir oturup düşünüyorum da meğer yıllar günler dakikalar hatta saniyeleri ne kadar da çok çarçur ediyoruz. Her saniyenin ömrümüzden alıp götürdüğü olası güzel yaşantıları da heder ediyoruz. Sanki her zaman esabımıza 24 saatin yatırılacağını garantilemiş gibiyiz. Oysa binlerce insan için güneş yeniden doğmayabiliyor. Doğduğunu göremeyebiliyor... Evet yaşamak gerek hayatı, doya doya yaşamak ama ayarında ve tadında yaşamak bu..
Kim bilir kaç kişi şu nacizane gibi şansızdır bu hazzı yaşama konusunda , kaç kişi?..
Nasıl geçmişin tozlu anılarını tekrar tekrar başa sarıp yaşamasın insan, değil mi?