Tek mektup (2)

• 12 Aralık 2010 Pazar 11:22:14

Ve düğün bitti evlerimize döndük mide’m çok kötüydü ama ne yapabilirdim ki aklım karıştı o sinirle de içtim aynı klasik içiciler diğer bir terimle ayyaşlar gibi...
Ertesi gün ve ondan sonraki gün ve bir sonraki gün daha günler günleri kovaladı adeta.Bir düşünce vardı ki ne düşündüğümü anlamıyordum ya öyle boş boş bakıyordum ya da ... o’nu düşünüyordum.Günün birinde mavi beyaz bir elbiseyle markete geldi tam kapıda durdum kapı genişti tabii durmadı ve geçti içeri.Dışarda bir içeride iki ve çıktıktan sonra yine dışarıda iki kez toplamda beş kez selam verdim ama bakmadı.Ağabey’im kim bu kız selam verdinde bakmadı ? dedi.Hiç kim olacak dedim.İyi ki sadece abim fark etti annem babam farketseydi kesinlikle dillerinden düşmezdim.Ve gitti.Sadece ertesi gün sosyal paylaşım sisesinde görüşmeye başladık.
-neden dün bana selam vermedin dedim sana olan teklifim bu kadar kötümüydü ?
-hayır sen selam vermeyince ben de vermedim
-ne! ben selam vermedim mi ? tam dört defa sana selam verdim bakmadın ki. dedim
Özür diledi neyse bir şekilde olayı tatlıya bağladık.
-sana bir şey söyleyeceğim dedim
-nedir?
-SENİ SEVİYORUM
-yaa ama bunu daha önce konuşmuştuk
-evet de tutamadım işte söyledim n’olur tersleme anla sadece anla beni...
- " ?????????? ’’ dedi artık ne anlama geliyorsa bilmiyorum ama sanırım anlamadığını söylüyordu ki bu her halinden belliydi.
beni seviyordu ama ilk ben söylediğim için bunu da bana dahi söylemiyordu.
-beni seviyor musun diye sorduğumda;
- hayır benim bir sevgilim var artık bana bunu sormayı kes lütfen dedi
-ama bana sevgilinin olmadığını söylemiştin
-yok yalan söyledim dedi
-hayır yalan söylemedin çünkü yalan söylemiş olsaydın şimdi bunu söylemezdin ... dedim.
İnanmadım inanamazdım o’nun bir sevgilisi olamazdı ama öyle söylüyordu o’na inanmaktan başka çarem yok gibiydi.
Ve günün birinde abim gibi sevdiğim karşı komşumuz markete geldi ve beni dışarıya çağırdı gittim babam "bir şey var mı ne oldu ’’diye sordu sadece" yok bir şey ’’ dedi. çıktım dışarı
- lafı kısa keseceğim ...
-evet seni dinliyorum.
-...... ..... ’ü tanıyor musun ? dedi.
kelimenin tek anlamıyla biri beni bir gökdelenin tepesine çıkarıp ordan aşağı atmış gibi oldum.öyle bir şeydi ki bu anlatmaya bir sayfa benzetme gerekirdi ama mektup ancak bu kadar’ını sığıyor.Abim dediğim adam bunu bana nasıl yapardı.
-Evet tanıyorum o’nu neden soruyorsun ? dedim.
Ve artık merak vakti senin için biraz düşün de benim merakıma ortak olmaya çalış benim orda ne çektiğimi tam olarak anlayamayacaksın aynı ...... gibi ama olsun çalış aynı benim gibi...

HOŞÇAKAL DOSTUM...